Pchełka rzepakowa – zagrożenie dla rzepaku nie tylko w fazie wczesnego wzrostu

Jesienią na młodych roślinach rzepaku pojawiają się dorosłe chrząszcze pchełki rzepakowej. Owady te osiągają 3-4 mm długości, są owalne, o czarnoniebieskiej lub czarnozielonej barwie z metalicznym połyskiem. Charakterystyczne są brunatnoczerwone głowy, czułki i odnóża. Samice składają jaja w glebie w pobliżu roślin, na głębokości do 2 cm. Jedna samica może złożyć nawet do 700 jaj, a proces ten może trwać przez całą zimę i wiosnę, gdy warunki pogodowe sprzyjają rozwojowi.

Pchełka rzepakowa – zagrożenie dla rzepaku nie tylko w fazie wczesnego wzrostu

Larwy osiągają długości do 6-7 mm, mają brudnobiały kolor, ciemnobrązową głowę oraz są pokryte ciemnymi plamami i szczotkowatym owłosieniem. Wgryzają się one w nerwy główne i ogonki liściowe, żerując wewnątrz roślin aż do wiosny. Wysoka liczebność larw może prowadzić do całkowitego zniszczenia plantacji.

Larwy pchełki zaobserwowane doświadczeniach Nufarm w Marcu 2024

Od kwietnia do czerwca larwy opuszczają rośliny rzepaku i przepoczwarczają się w glebie. Chrząszcze, po krótkim okresie żerowania, zapadają w letnią diapauzę, by ponownie pojawić się jesienią na młodych roślinach. Pchełka rzepakowa rozwija jedno pokolenie rocznie, a jej roślinami tobołki polne. Typowe objawy żerowania chrząszczy pchełki rzepakowej jesienią to wygryzione otwory i szkieletowanie liści, szczególnie na liścieniach i liściach (zdjęcie nr 2). Przy dużej liczebności szkodników liście mogą być „sitowato” podziurawione, co prowadzi do zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej i obumierania młodych roślin. Larwy pchełki drążą korytarze w ogonkach liściowych, nerwach liściowych oraz pędach, co osłabia rośliny przed zimą, zwiększając ryzyko ich przemarzania. Dodatkowo, uszkodzone rośliny są bardziej podatne na infekcje, w tym na suchą zgniliznę kapustnych.

Objawy żerowania chrząszczy

Kontrola i zwalczanie pchełki rzepakowej

Od wschodów rzepaku ozimego zaleca się regularne kontrole. Dobrym rozwiązaniem jest wystawienie żółtych naczyń, które pomagają monitorować liczebność szkodników. Progiem szkodliwości, przy którym należy podjąć działania, jest obecność 3 chrząszczy na 1 m² lub 1-2 larw na jednej roślinie.

Do zwalczania pchełki rzepakowej Nufarm rekomenduje insektycyd CARNADINE 200 SL, zarejestrowany do stosowania jesienią w rzepaku ozimym od fazy pierwszego liścia do fazy dziewiątego liścia (BBCH 11-19) w dawce 0,2 l/ha.

Żółte naczynie monitorujące liczebność pchełki rzepakowej

/artykuł sponsorowany/

Małgorzata Kulma
Małgorzata Kulmahttps://agronews.com.pl
Redaktor portalu agronews.com.pl. Email: m.kulma@agronews.com.pl

Zostaw komentarz

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Drzewa wśród pól z dofinansowaniem

Zadrzewienia śródpolne są istotnym elementem krajobrazu, bardzo ważnym dla zachowania bioróżnorodności obszarów rolnych. To miejsce bytowania wielu organizmów i źródło pokarmu ptaków, owadów zapylających,...
13,428FaniLubię
7,105ObserwującyObserwuj
3,946ObserwującyObserwuj
8,520SubskrybującySubskrybuj
Verified by ExactMetrics