Gazeta Agronews Nr.01

Rozpoczęto od prawnego zdefiniowania (art. 3 pkt. 20a ustawy Prawo energetyczne): biogaz rolniczy – paliwo gazowe otrzymywane w procesie fermentacji metanowej surowców rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów zwierzęcych, produktów ubocznych lub pozostałości z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, z wyłączeniem gazu pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów. Udało się wprowadzić kilka istotnych udogodnień dla inwestorów: brak obowiązku uzyskiwania DECYZJI ŚRODOWISKOWEJ; brak konieczności ubiegania się o koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w URE – wystarczający jest wpis do rejestru w Agencji Rynku Rolnego; obowiązek dla zakładów energetycznych na wydanie warunków przyłącza elektrycznego ograniczony do 30 dni; energia elektryczna wytwarzana z biogazu rolniczego (podobnie jak i innych OZE) jest zwolniona z akcyzy; specjalnie dla biogazu (także) rolniczego wprowadzono tzw. brązowe certyfikaty, wydawane za dostarczenie biogazu do lokalnej sieci przesyłowej, inwestorom, podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna poprzez odliczenie od należnego podatku rolnego 25% wartości nakładów inwestycyjnych. Konferencja w ramach polskiej prezydencji w UE „Energetyczne wykorzystanie biomasy rolniczej jako ważny element Wspólnej Polityki Rolnej” czy powołanie przy Ministrze Rolnictwa i Rozwoju Wsi Zespołu ds. Odnawialnych Źródeł Energii lub ogłoszenie programu gospodarczego – „50% energii z OZE w 2050 r.” świadczą o dużej determinacji w zmianie obecnego stanu krajowego potencjału energii odnawialnej, który według danych Urzędu Regulacji Energetyki na dzień 16.06.2011r. wygląda następująco: 472 szt. – WIATR 1389,5 MW 741 szt. – WODA 948,6 MW 157 szt. – BIOGAZ 93,4 MW 19 szt. – BIOMASA 421,3 MW 4 szt. – SŁOŃCE 0,1 MW 44 szt. – WSPÓŁSPALANIE 101,0 MW. Łącznie obecnie funkcjonuje 1437 podmiotów OZE wytwarzających 2852 MW. Stan obecny Absolutnym liderem w produkcji biogazu rolniczego w Europie są Niemcy (ponad 80 proc. udziału w całej produkcji biogazu w UE) a następnie Holandia, Austria, Belgia, Włochy, Dania i Czechy. Mimo że krajowy potencjał biogazu rolniczego oceniany na podstawie wielkości areału uprawnego i dostępności odpadów z rolnictwa, porównywalny jest z niemieckim, to produkcja energii pierwotnej z biogazu ze źródeł rolniczych wynosi w Polsce w porównaniu z Niemcami kilkaset razy mniej. Ocenia się, że w polskim rolnictwie rocznie powstaje ponad 80 750 tys. ton obornika i ok. 7460 tys. m 3 gnojowicy (najwięcej w województwach mazowieckim i wielkopolskim). Dzięki tym wartościom został obliczony teoretyczny potencjał biogazu, który wynosi 3205 mln m 3 przy krajowym zapotrzebowaniu na poziomie 13000 mln m 3 /rok. W praktyce potencjał ten jest jednak mniejszy, ponieważ biogazownie mogą powstać tylko w dużych gospodarstwach z obsadą zwierząt ok. 100 sztuk (DJP). Małe instalacje biogazowe zagospodaro- wujące tylko odpady mają ekonomiczny sens funkcjonowania w ok. 7800 gospodar- stwach hodowlanych o charakterze: > 3.600 szt. ferm drobiarskich > 3.100 szt. ferm trzody chlewnej > 1.100 szt. ferm bydła mlecznego lub mięsnego. Należy pamiętać, że uzysk biogazu wynosi odpowiednio: 1–2 m3 biogazu na 1 krowę na dzień, 0,2–0,3 m3 biogazu na 1 świnię na dzień, 0,8–1,4 m3 biogazu na 100 sztuk drobiu na dzień. Potencjał biogazowni rolniczych w Polsce to 14 instalacji o łącznej mocy elektrycznej ok. 9 MW. 30 numer 01 odnawialne źródła energii