Gazeta Agronews Nr. 2

producentów kukurydzy stanowią absolutne minimum, niezbędne dla implementacji postanowień decyzji Komisji 2003/766/WE. Decyzja ta reguluje na poziomie Unii Europejskiej jednolite zasady zwalczania tego szkodnika, określając wspólne ramy prawne, które powinny być przyjęte przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Tym samym zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa ma status organizmu kwarantannowego na terenie całej Unii Europejskiej. MRiRW poinformowało, że przepisy krajowe dotyczące zwalczania zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej były opracowywane z uwzględnieniem opinii zgłaszanych przez podmioty objęte tymi regulacjami, tak aby minimalizować obciążenia nakładane na rolników. Z zakazu przemieszczania świeżych roślin kukurydzy i ich części poza obszar objęty strefą zasiedlenia i strefą ryzyka wyłączone zostało przemieszczanie tych roślin w obrębie jednego miejsca produkcji oraz do zakładu przetwórczego zlokalizowanego na terenie powiatu sąsiadującego bezpośrednio z obszarem objętym strefą zasiedlenia i strefą ryzyka. Według MRiRW, nie znajduje potwierdzenia zarzut Związku, że obecne przepisy utrudniają przemieszczanie roślin kukurydzy w obrębie gospodarstwa, którego pola są położone na obszarze kilku powiatów. Utrudnienia takie mogłyby natomiast powstać, w przypadku wystąpienia szkodnika poza obszarem strefy zasiedlenia i strefy ryzyka. W takim przypadku konieczne byłoby wyznaczenie stref porażenia, bezpieczeństwa oraz opcjonalnie strefy buforowej, w których należałoby podjąć działania zwalczające szkodnika. Zakaz przemieszczania świeżych roślin kukurydzy lub ich części, poza obszar strefy porażenia, w okresie występowania szkodnika, wynika wprost z postanowień decyzji Komisji 2003/766/ WE. Obecne przepisy nie wskazują późnego siewu kukurydzy jako alternatywnej metody ograniczania występowania zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej, ponieważ metoda ta jest niepraktyczna w polskich warunkach. Rozwiązanie takie obejmowały natomiast wcześniejsze przepisy dotyczące zwalczania szkodnika. GMO w walce ze stonką – regulacje prawne Dariusz Mamiński, odnosząc się do uwag dotyczących możliwości stosowania roślin genetycznie zmodyfikowanych w celu ochrony upraw kukurydzy przed zachodnią kukurydzianą stonką korzeniową, poinformował, że wprowadzanie do obrotu produktów genetycznie zmodyfikowanych na terenie Unii Europejskiej, a więc i w Polsce, regulowane jest na poziomie wspólnotowym i nie ma możliwości, aby poszczególne państwa członkowskie samodzielnie decydowały o wprowadzaniu do uprawy danego produktu. Obecnie w rejestrze genetycznie zmodyfikowanej żywości i pasz dopuszczonych do obrotu i stosowania na terenie Unii Europejskiej znajduje się 40 produktów: 23 modyfikacje kukurydzy, 7 modyfikacji bawełny, po 3 modyfikacje soi i rzepaku, 1 modyfikacja buraka cukrowego, 1 modyfikacja ziemniaka oraz 2 modyfikacje mikroorganizmów. Na liście wprawdzie znajdują się modyfikacje kukurydzy warunkujące odporność na zachodnią stonkę korzeniową, takie jak DAS 59122, MON 863, MON 88017 czy MIR 604 oraz kombinacje tych modyfikacji, nie są one jednak dopuszczone do uprawy na terenie Unii Europejskiej i mogą być stosowane wyłącznie jako żywność, pasze i do przetwarzania. Obecnie tylko dwie modyfikacje – kukurydza MON810, odporna na owady z rzędu Lepidoptera (a więc omacnicę prosowiankę i różne gatunki Sesamii) i ziemniak EH92- 527-1 mogą być uprawiane na terenie Unii Europejskiej, a więc żadne z państw członkowskich Unii Europejskiej nie ma prawa opierania programu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej o stosowanie odmian genetycznie zmodyfikowanych, odpornych na tego szkodnika. Zdaniem PZPRZ dalsze utrzymywanie w mocy rozporządzenia dotyczącego stonki kukurydzianej będzie miało bardzo negatywny skutek finansowy dla producentów rolnych. 42 produkcja roślinna numer 02