Gazeta Agronews Nr. 4

pierwszeństwem zapraw nasiennych jako bardziej bezpiecznych dla człowieka i środowiska rolniczego. Podstawowe znaczenie ma dobór odmian mniej podatnych na choroby i szkodniki, a w szczególności na zgniliznę korzeni i zgorzel podstawy łodygi (tzw. fuzariozę łodyg), fuzariozę kolb, głownię guzowatą, ploniarkę zbożówkę oraz na omacnicę prosowiankę. Odmiany takie muszą być dostosowane do uprawy w lokalnych warunkach glebowo-klimatycznych, co sprzyja ich rozwojowi i stymuluje wzrost tolerancji na niektóre gatunki szkodliwe. Czynnikiem różnicującym podatność wybranych mieszańców na niektóre szkodniki może być także ich wczesność. W rejonach wysoce zagrożonych przez omacnicę prosowiankę należy unikać uprawy odmian o liczbie FAO poniżej 220, natomiast na plantacjach, gdzie co roku ploniarka zbożówka powoduje duże uszkodzenia (północna część kraju) należy uprawiać albo odmiany wczesne, albo nieco późniejsze, ale o szybkim wzroście początkowym. Przy wyborze mieszańców do odmiany należy zaopatrywać się w  kwalifikowany materiał siewny o wysokiej zdolności i energii kiełkowania, który jest wolny od patogenów przenoszonych na okrywie owocowo- nasiennej. Dużą rolę w ograniczaniu szkodliwości agrofagów spełnia optymalna agrotechnika. Jeżeli tylko pozwalają względy organizacyjne gospodarstwa, to bardzo wskazana jest uprawa kukurydzy w zmianowaniu z innymi roślinami. Zachowanie płodozmianu pozwala obniżyć nasilenie wielu chorób, m.in . zgnilizny korzeni i zgorzeli podstawy łodygi, głowni guzowatej, głowni pylącej, choroby szalonych wiech i drobnej plamistości liści, oraz stonki kukurydzianej, omacnicy prosowianki, rolnic, szkodników glebowych i niektórych innych agrofagów. Gdy tylko pozwala na to temperatura gleby, wskazany jest dość wczesny siew kukurydzy (najlepiej w terminie kwietniowym). Dodatkowo staranna uprawa gleby, optymalne nawożenie (zwłaszcza azotowe) Dużą rolę w ograniczaniu szkodliwości agrofagów spełnia optymalna agrotechnika. 15 produkcja roślinna