Gazeta Agronews Nr.05

18 numer 05 produkcja roślinna Rizoktonioza ziemniaka Najwcześniej plantacje ziemniaków atakuje grzyb wywołujący rizoktoniozę ziemniaka ( Rhizoctonia solani ), który może powodować zgniliznę kiełków, próchnienie podstawy łodyg, opilśń łodygową oraz ospowatość bulw. Objawy chorobowe rizoktoniozy są szczególnie widoczne na roślinach ziemniaków wyrośniętych z sadzeniaków pokrytych sklerocjami grzyba oraz posadzonych na glebach wilgotnych i zimnych. Choroba ta przez opóźnienie wschodów roślin i zdrobnienie bulw obniża plon, a przez zniekształcenia i powierzchniowe zanieczyszczenie bulw sklerocjami patogena przyczynia się do pogorszenia ich jakości. Najgroźniejszą formą rizoktoniozy jest zgorzel kiełków , która może prowadzić do częściowego lub całkowitego ich zniszczenia. W warunkach dużej wilgotności w łanie może rozwinąć się opilśń łodygowa, która powoduje zahamowanie doprowadzenia wody i składników pokarmowych do nadziemnych części roślin. Skutkiem tego jest zwijanie się ku górze brzegów najmłodszych listków. W celu ograniczenia występowania rizoktoniozy należy unikać zbyt częstej uprawy ziemniaków po sobie na tym samym polu. Bulwy należy zbierać zaraz po osiągnięciu przez nie dojrzałości fizjologicznej. Zbyt długie pozostawienie bulw w glebie umożliwia tworzenie się na ich powierzchni przetrwalników grzyba – czarne sklerocja. Ograniczeniu choroby sprzyja także zaprawianie bulw (tab. 1). Alternarioza ziemniaka Alternarioza ziemniaka powodowana przez grzyby Alternaria solani i Alternaria alternata Ochrona ziemniaków przed chorobami grzybowymi Ziemniaki od wysadzenia aż do zbiorów narażone są na występowanie chorób. Spośród nich do najgroźniejszych należą rizoktonioza, alternarioza i zaraza ziemniaka. Choroby te mogą przyczynić się znacząco do obniżenia plonów bulw oraz ich jakości .