Gazeta AgroNews Nr.10

siewu, długiego okresu od wschodów do zahamowania wegetacji. Chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o składniki pokarmowe, dostęp do wody, światła, pobierają szybciej i więcej składników zajmując przestrzeń potrzebną dla rozwoju roślin uprawnych, dlatego należy ograniczyć ich rozwój już w początkowym momencie ich wzrostu. Od przyszłego roku nowa ustawa o ochronie roślin nakłada na producentów rolnych obowiązek stosowania integrowanej ochrony roślin. Z tego względu rolnicy zobowiązani są do stosowania wszystkich dostępnych metod ograniczania zachwaszczenia roślin w pierwszej kolejności nie chemicznych. Prawidłowa uprawa rzepaku ozimego wymaga dobrego przygotowania gleby pod jego zasiew, a wykonanie uprawek przedsiewnych zapewnia zniszczenie dużej ilości wschodzących chwastów i stwarza optymalne warunki prawidłowego wzrostu i rozwoju młodym roślinom. Dobra kondycja tych roślin pozwoli im przetrwać szereg niekorzystnych warunków, występujących podczas wegetacji. Obecnie najczęściej stosowane są uproszczenia w płodozmianie i siew rzepaku jest wykonywany po przedplonach zbożowych (późno schodzących z pola). W tych warunkach ogranicza się uprawki pożniwne a najczęściej wykonuje się tylko do orkę przedsiewną, i następstwem tego jest występowanie w rzepaku ozimym dużej ilości chwastów, przyczyniających się do znacznych strat w plonach. Natomiast ze względu na kombajnowy zbiór zbóż, podczas którego następuje osypywanie się nasion do gleby, w rzepaku ozimym już wczesną jesienią występuje masowe zachwaszczenie samosiewami zbóż. Taka technologia uprawy nie sprzyja mechanicznej walce z chwastami a rzepak ozimy jest uprawą gwarantującą dobre plonowanie tylko w warunkach zachowania dobrej agrotechniki oraz prowadzenia starannych zabiegów pielęgnacyjnych. W warunkach dużego zachwaszczenia stosowanie chemicznych zabiegów ochrony roślin w uprawie rzepaku ozimego okazuje się niezbędne. Doświadczenia IUNG we Wrocławiu jednoznacznie wskazują, że chcąc uzyskać wysokie plony należy zabiegi ochrony przeprowadzać już przed siewem lub bezpośrednio po siewie rzepaku ozimego, który od początku swojego rozwoju konkuruje z chwastami o składniki pokarmowe i wodę a szczególnie o dostęp do światła. W przypadku dużego zachwaszczenia następuje nadmierne wydłużanie się roślin rzepaku, osłabienia ich kondycji, i zwiększa się ich wrażliwość na wymarzanie. Ze względu na zaostrzone w EU przepisy dotyczące bezpieczeństwa środowiska wiele substancji czynnych a jeszcze więcej środków ochrony roślin zostało wycofane z listy preparatów dopuszczonych do obrotu. Te działania spowodowały ograniczenie możliwości swobodnego wyboru herbicydów do skutecznego zwalczania szeregu gatunków chwastów. Jednak dobra znajomość mechanizmów działania substancji czynnych i ich skuteczności zwalczania problemowych gatunków chwastów pozwala na dobranie Szkodliwość chwastów przy zaniechaniu pielęgnowania plantacji może skutkować obniżką plonów o 10-30% jednak przy braku ochrony straty mogą być znacznie większe. 34 NUMER 10 PRODUKCJA ROŚLINNA