Gazeta Agronews Nr.11

biologiczną stosowano na świecie w ochronie upraw na ogólnej powierzchni około 17 mln. ha, co stanowi około 1% ogółu użytków rolnych. W tabeli 1 przedstawiono zastosowanie metody biologicznej w różnych rejonach świata (tab. 1). W badaniach nad rozwojem i wykorzystaniem metody biologicznej w ochronie roślin bardzo aktywnie uczestniczyli polscy pracownicy naukowi. W połowie lat 70-tych ubiegłego wieku na podstawie badań wykonanych w Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu, Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa oraz Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach, dopuszczono do stosowania w Polsce cztery biopreparaty zawierające bakterię B. thuringiensis. Jednocześnie w wyniku inicjatywy Instytutu Ochrony Roślin opracowano technologię otrzymywania i podjęto produkcję polskich biopreparatów na bazie tej bakterii. Produkcję przygotowały Przedsiębiorstwo Przemysłu Rolnego w Wałczu oraz Pabianickie Zakłady Farmaceutyczne Polfa w Pabianicach. Brak zapotrzebowania oraz zapasy biopreparatów zakupionych z zagranicy spowodowały, że żadne z wymienionych przedsiębiorstw nie podjęło produkcji polskiego biopreparatu na szeroką skalę, również na eksport. Niestety, dalsze lata i brak zainteresowania producentów rolniczych i ogrodniczych doprowadziły do sytuacji, iż obecnie w kraju jest dopuszczony do stosowania tylko jeden biopreparat z bakterią B. thuringiensis – Tluricide 02 UL przeznaczony do ochrony lasów. Zakłady Farmaceutyczne Polfa w Pabianicach podjęły również produkcję biopreparatów Polagrycyna PC oraz Polagrycyna w płynie SL zawierająca bakterię Agrobacterium radiobacter oraz szczep tej bakterii K 84 przeznaczonych do ochrony drzew i krzewów owocowych przed chorobą guzowatości korzeni powodowanej przez Agrobacterium temefaciens. Ten opracowany w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa biopreparat był wymieniony w Zaleceniach Ochrony Roślin jeszcze na lata 2006/2007, jednak obecnie nie jest już dopuszczony do obrotu i stosowania. Polskimi produktami są również stosowane w leśnictwie biopreparaty zawierające saprofitycznego grzyba Żylicę olbrzymią ( Phlebiopsis gigantea ) przeznaczone do stosowania w czasie wyrębu lasów. Niepodjęta została, niestety, produkcja kilku innych biopreparatów technologię, których opracowano w polskich jednostkach naukowych. Należy tu wymienić przeznaczonego do zwalczania stonki ziemniaczanej grzyba Beauveria bassiana, wirus nuklearnej poliedrozy do zwalczania Białki wierzbówki ( Stilpnotia salicis ), wirus granulozy do zwalczania owocówki jabłkóweczki ( Carpocapsa pomonella ) oraz grzyby z rodzaju Trichoderma przeznaczone do zwalczania chorób roślin. Fakt ten należy traktować jako niewykorzystanie możliwości zwiększenia produkcji polskich biopreparatów i rozszerzenia zakresu stosowania metody biologicznej. Jako niewątpliwy sukces należy odnotować opracowanie w Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu Według prof. van Lenteren Prezydenta Międzynarodowej Organizacji Biologicznego Zwalczania (IOBC) w roku 2005 metodę biologiczną stosowano na świecie w ochronie upraw na ogólnej powierzchni około 17 mln. ha, co stanowi około 1% ogółu użytków rolnych. 27 PRODUKCJA ROŚLINNA