Gazeta Agronews Nr.15

gruzełkowatej struktury gleby. Opady wiosenne pogłębiają tę sytuację i dodatkowo, zwilżając powierzchnie blaszek liściowych chwastów, są przeszkodą w wykonaniu zabiegów powschodowych. W wyniku upływającego czasu zboża stają się coraz mniej selektywne na działanie herbicydów, a chwasty z każdym dniem zwiększają swą odporność na stosowane środki. Do najbardziej uciążliwych dwuliściennych chwastów zimujących należą: chaber bławatek, fiołek polny, mak polny, maruna nadmorska (dawniej bezwonna), przytulia czepna, tasznik pospolity, tobołki polne i inne. Głównym przedstawicielem zimujących chwastów jednoliściennych jest miotła zbożowa. Na jej przykładzie można potwierdzić większą uciążliwość form zimujących w stosunku to typowo jarych. Te pierwsze wykształcają na ogół kilkanaście wiech, natomiast egzemplarze pochodzące ze wschodów wiosennych słabiej się krzewią, a liczba wiech na ogół waha się w granicach 2 do 4. Trzeba także eliminować samosiewy rzepaku, które nie należą do form zimujących, ale typowo ozimych, jednak ich rola jako konkurencji jest taka sama. Wszystkie elementy związane z wydłużoną konkurencją, większym potencjałem wytwarzania nasion, trudnościami ze zwalczaniem wiosennym jednoznacznie wskazują, że eliminowanie chwastów o tendencjach do zimowania należy rozpocząć już podczas jesieni. Herbicydy znajdujące się w programie odchwaszczania zbóż w terminie jesiennym można sklasyfikować w zależności od kilku czynników. Jednym z nich jest termin stosowania. Preparaty można podzielić na zalecane doglebowo, doglebowo lub nalistnie oraz tylko nalistnie. Termin pierwszy jest bardzo skromny i dotyczy tylko jednego preparatu (Racer 250 EC). Uniwersalnych preparatów, które można wykorzystać w obu terminach jest kilka. Zdecydowana większości to środki zalecane nalistnie, chociaż termin ten jest bardzo rozciągnięty w czasie i obejmuje zboża od fazy szpilkowania do fazy, jaką osiągną w momencie końca wegetacji jesiennej. Inny podział to zakres zwalczanych chwastów. W tym przypadku wyróżniamy jeden preparat do zwalczania tylko chwastów jednoliściennych (Axial), siedem do niszczenia chwastów dwuliściennych. Pozostałe to uniwersalne niszczące miotłę zbożową i charakterystyczną dla każdej substancji czynnej grupę chwastów dwuliściennych. Wreszcie można dokonać podziału pod kątem selektywności herbicydów w stosunku GATUNEK CHWASTU SUBSTANCJE CZYNNE Chaber bławatek chlorotoluron, dikamba, metrybuzyna Fiołek polny beflubutamid, diflufenikan, fluorochloridon, metrybuzyna, pendimetalina, terbutyloazyna Mak polny MCPA, dikamba, fluorochloridon, izoproturon, jodosulfuron, pendimetalina Maruna nadmorska (dawniej bezwonna) chlorosulfuron, fluorochloridon, jodosulfuron, metrybuzyna, pendimetalina Przytulia czepna 2,4-DB, MCPP, amidosulfuron, fluorochloridon, jodosulfuron, pendimetalina, prosulfokarb Tasznik pospolity 2,4-D, MCPA, 2,4-DB, MCPP, chlorosulfuron, chlorotoluron, dikamba, fluorochloridon, izoproturon, jodosulfuron, metrybuzyna, pendimetalina, prosulfokarb Tobołki polne 2,4-D, MCPA, 2,4-DB, MCPP, chlorosulfuron, chlorotoluron, dikamba, fluorochloridon, izoproturon, jodosulfuron, metrybuzyna, pendimetalina Tabela 1. Podstawowe substancje czynne do skutecznego ograniczania niektórych dwuliściennych chwastów zimujących w okresie jesieni 5 PRODUKCJA ROŚLINNA