Gazeta Agronews Nr.18

Z aniechanie zwalczania chwastów prowadzi do całkowitej utraty plonu, a zwalczanie nieskuteczne prowadzi do masowego występowania chwastów, ma wpływ na obniżenie plonu i pogorszenie jego jakości. W warunkach zachwaszczenia, wskutek konkurowania o wodę, składniki pokarmowe i światło, rośliny kukurydzy nie są w stanie wykształcić odpowiedniej masy. W uprawie kukurydzy na ziarno ma to wpływ na wykształcenie kolby i plon ziarna. W uprawie na kiszonkę obniżeniu ulega plon kolb i nieprawidłowo kształtuje się struktura plonu, czyli udział plonu suchej masy kolb w całkowitym plonie suchej masy kiszonki. Zachwaszczeniu kukurydzy sprzyja nie tylko długi początkowy okres wzrostu i rozwoju, ale również jej wysiew w rzędy oddalone od siebie co 75 cm i obsada roślin wynosząca tylko 8-10 sztuk na 1 m 2 . Chwasty są najbardziej konkurencyjne dla kukurydzy aż do wytworzenia przez nią 8-10 liści, czyli praktycznie aż do początków zakrywania międzyrzędzi. Okres ten trwa nawet do 6-8 tygodni od siewu. W odróżnieniu od innych gatunków roślin uprawnych, w kukurydzy nie ma progu szkodliwości, czyli poziomu zagęszczenia populacji chwastów, przy którym ich zwalczanie jest ekonomicznie uzasadnione. Uprawa kukurydzy powinna być wolna od chwastów już od wschodów, a przynajmniej już od początkowych stadiów rozwojowych. Niektóre materiały źródłowe podają, że w kukurydzy mogą występować aż 62 gatunki chwastów. Chwasty te dzielą się na dwuliścienne i jednoliścienne. W obydwu grupach występują gatunki jednoroczne i wieloletnie. W populacji chwastów dominują gatunki jednoroczne, jakkolwiek na niektórych stanowiskach występuje bardzo duże nasilenie chwastów wieloletnich, które są bardziej odporne na substancje aktywne herbicydów. Chwasty dwuliścienne jednoroczne: komosa biała, szarłat szorstki, psianka czarna, rdesty (plamisty, kolankowaty, powojowy), rumianek pospolity, rumian polny, a ponadto chwasty o mniejszym lub bardzo małym nasileniu, łoboda rozłożysta, gwiazdnica pospolita, fiołek polny, przytulia czepna, żółtlica drobnokwiatowa, dymnica pospolita, tasznik pospolity, gorczyca polna, iglica pospolita, jasnota purpurowa, jasnota różowa, mlecz zwyczajny, tobołki polne, szczyr roczny, kurzyślad polny, niezapominajka polna, poziewnik szorstki, sporek polny. Chwasty dwuliścienne trwałe (wieloletnie) : powój polny, ostrożeń polny, babka lancetowata, pokrzywa zwyczajna, skrzyp polny. Chwasty jednoliścienne jednoroczne i wieloletnie : chwastnica jednostronna, perz właściwy, wiechlinowate, wyczyniec polny, włośnica zielona, palusznik krwawy, gatunki życicy a ponadto gatunki o mniejszym lub bardzo małym nasileniu – miotła zbożowa, owies głuchy, cynodon palczasty, kupkówka pospolita, gatunki stokłosy, proso właściwe, tomka wodna, mietlica rozłogowa. Do najbardziej uciążliwych chwastów w uprawie kukurydzy należą dwuliścienne – ostrożeń polny, bylica pospolita, rdesty (kolankowaty, plamisty i powojowy) oraz jednoliścienne – chwastnica jednostronna i perz właściwy. Niektóre spośród wymienionych gatunków chwastów mogą mieć znaczenie regionalne lub lokalne w uprawach kukurydzy. Ich występowanie zależy również od typu gleby (gliniasta, ciężka, piaszczysta), jej zasobności w składniki pokarmowe, odczynu (gleby kwaśne, obojętne, zasadowe) i wilgotności. Skład gatunkowy chwastów będzie uzależniony również od rośliny uprawnej poprzedzającej kukurydzę w płodozmianie lub od uprawy kukurydzy w monokulturze, a także od przemiennego stosowania herbicydów z różnymi substancjami aktywnymi. Wybór terminu stosowania herbicydów i wielkość dawek, dobór substancji aktywnych do zwalczanych gatunków chwastów, do ich fazy rozwojowej i do fazy rozwojowej kukurydzy, mają decydujące znaczenie w skuteczności chemicznego odchwaszczania kukurydzy. W zwalczaniu chwastów w kukurydzy stosuje się cztery główne terminy: Zaniechanie zwalczania chwastów prowadzi do całkowitej utraty plonu, a zwalczanie nieskuteczne prowadzi do masowego występowania chwastów, ma wpływ na obniżenie plonu i pogorszenie jego jakości. 15 PRODUKCJA ROŚLINNA