Gazeta Agronews Nr.19

KOMBINACJA HERBICYDOWA DAWKA [L/HA] Samosiewy zbóż Trawy jednoroczne Perz właściwy Leopard Extra 05 EC chizalofop-P-etylowy 0,7-1,0 0,7-1,0 2,0-3,0 Pilot 10 EC 0,35-0,4 0,4-0,5 1,0-1,5 Targa 10 EC 0,35-0,4 0,4-0,5 1,0-1,5 Targa Super 05 EC 0,75-1,0 1,0-1,5 2,0-3,0 Grapan Extra 40 EC chizalofop-P-tefurylowy - - 2 Pantera 040 EC 0,6-1,0 1,25-1,5 1,75-2,0 Focus Ultra 100 EC cykloksydym 1,0-1,5 1,0-1,5 3 Fusilade Super 150 EC fluazyfop-P-butylowy 0,5-0,75 0,75-1,0 2,0-2,5 Selekt Super 120 EC kletodym 0,8 0,8 - Agil 100 EC, Agil S 100 EC propachizafop 0,5-0,7 0,6-0,8 1,25-1,5 Aria 100 EC 0,5-0,7 0,6-0,8 1,25-1,5 Tabela 3. Zwalczanie chwastów jednoliściennych w rzepaku w okresie jesiennym korzeniowym. Pozostałe środki zbożowe (substancje czynne) zalecane są tylko nalistnie. Popularny izoproturon, stosowany głównie w celu zwalczania miotły zbożowej, jest zalecany w zależności od formy handlowej (Izoproturon 500 SC, Harpun 500 S, Protugan 500 SC) w różnych terminach, dawkach i zbożach, co świadczy o szerokich możliwościach jego zastosowania. Analogicznie – podobny chlorotoluron. Odchwaszczanie zbóż jesienią wzbogacone zostało o kilka nowych rozwiązań. Jednym z nich jest trójskładnikowy Bizon (Legion, Viper). Preparat przeznaczony do zwalczania chwastów dwuliściennych oraz miotły zbożowej. Substancjami czynnymi niszczącymi miotłę są diflufenikan oraz nowy na naszym rynku związek – penoksulam. Trinity 590 SC to także trójskładnikowy preparat, ale oparty na znanych substancjach czynnych. Ich dobór jest o tyle trafny, że wszystkie niszczą miotłę zbożową i są uznawane za skuteczne w zwalczaniu biotypów odpornych tego gatunku. Nowością jest także Lexus 50 WG, którego składnikiem jest miotłobójcza substancja flupyrsulfuron metylu. Warto też zwrócić uwagę na nową formę użytkową preparatu Axial, przeznaczonego jedynie do zwalczania chwastów jednoliściennych (miotła, wyczyniec). Po zarejestrowaniu preparatu Axial 100 EC, który wymagał łącznego stosowania z adiuwantem Adigor, zarejestrowano środek Axial 50 EC o takim samym działaniu (ale szerszej rejestracji) – łatwiejszy w użyciu, ponieważ nie wymaga dodatku adiuwanta. Odchwaszczanie rzepaku różni się przede wszystkim proporcjami herbicydów o zastosowaniu doglebowym i nalistnym. W tym przypadku zdecydowana większość preparatów zalecana jest doglebowo. Nowości w tym przypadku nie ma. Zabiegi przedwschodowe są w dużej mierze oparte na czterech substancjach czynnych: chlomazonie, dimetachlorze, napropamidzie i metazachlorze. Wszystkie one stosowane są pojedynczo oraz w różnych wariantach dwu- i trzyskładnikowych mieszanin. Najbardziej znaczny jest udział chlomazonu stosowanego głównie na plantacjach zagrożonych przytulia czepną. Należy wziąć pod uwagę, że substancja ta, bez względu na to, czy została zastosowana pojedynczo czy w mieszaninach, powoduje bielenie rzepaku. Są to objawy przemijające, podlegające odbudowywaniu chlorofilu. Chlomazonu nie należy stosować na plantacjach późno sianych. Rośliny rzepaku muszą mieć trochę czasu, aby przed wejściem w okres spoczynku zimowego zregenerować chlorofil. Spośród pozostałych substancji czynnych do bardzo selektywnych należy metazachlor. Preparaty go zawierające, łącznie z innymi substancjami czynnymi z tak zwanej linii „Butisanów” (i odpowiedników) mogą być stosowane w opóźnionym terminie doglebowym do 7 dni, a nie – jak pozostałe – do 3 dni po siewie. Ponadto preparaty zawierające metazachlor można stosować (niektóre) także nalistnie po wschodach 20 PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 19