Gazeta Agronews Nr.20

tworzą tak zwane biofilmy, cechujące się dużą bioróżnorodnością gatunkową. Ta bioróżnorodność gwarantuje prawidłowe przemiany enzymatyczne materii organicznej czy nawet mineralnej w glebie. Biofilmy połączone są w większości wypadku polisacharydami mającymi wpływ np. na zatrzymywanie wody czy na oddziaływanie międzycząsteczkowe z jonami takimi jak żelazo, fosfor, wapń itp., zapobiegając tym samym ich wypłukiwaniu z gleb. Biofilmy dużo bardziej efektywnie degradują masę organiczną niż pojedyncze szczepy bakterii czy grzybów. Przeprowadzone badania naukowe niejednokrotnie potwierdziły hipotezę, że większe możliwości degradacyjne danego szczepu mikroorganizmu są wyższe w przypadku obecności innego szczepu, często nieuczestniczącego w samym procesie rozkładu. Niedobór kwasów humusowych i huminowych w glebie spowodowany jest przez niedobór organizmów odpowiedzialnych za rozkład ligniny. Szczątki roślinne zawierają nawet aż 50% ligniny, której zdolność do rozkładu posiadają promieniowce. Myśląc o rewitalizacji gleby, należy zwrócić uwagę na preparaty, które gwarantują odtworzenie bioróżnorodności i między innymi zawierają promieniowce i (lub) wspomogą rozwój promieniowców obecnych w glebie. Poprawienie liczebność promieniowców w glebie nie tylko przyczyni się do przyspieszenia degradacji ligniny celulozy czy hemicelulozy, ale również ograniczy wzrost grzybów patogennych . Promieniowce produkują szereg antybiotyków, do których należy na przykład stosowana w medycynie streptomycyna. Dzisiejsza agrotechnika stanowi zagrożenie dla bakterii i grzybów ze względu na stosowanie różnego rodzaju zabiegów chemicznych. Większość środków ochrony roślin zabija nie tylko patogeny, ale i niektóre bakterie czy grzyby glebowe, które mogą hamować rozwój niektórych patogenów. Gleba pozbawiona powyższych mikroorganizmów jest bardziej podatna na rozwój patogenów grzybowych, które w razie zwiększonej ilości substancji odżywczych zaczynają się rozwijać i stanowić zagrożenie dla roślin . Ciągłe stosowanie zabiegów chemicznych degraduje glebę, pozbawiając ją tym samym zdolności do rozkładu materii organicznej. Dlatego ważne jest, aby zasiedlać zdegradowaną glebę mieszaniną mikroorganizmów naturalnie występujących w glebie, o różnym kierunku działania, wykazujących predyspozycje do tworzenia biofilmów i działania w symbiozie. Dostępnych na rynku jest wiele użyźniaczy glebowych, niestety większość z nich to produkty, których jedynym działaniem jest drenowanie kieszeni rolnika . Łańcuch troficzny w glebie zaczyna się od najmniejszych organizmów, czyli bakterii, które najszybciej się namnażają, jako pierwsze kolonizują środowisko materii organicznej i hamują rozwój większości niebezpiecznych dla roślin grzybów. Tak małe organizmy jak bakterie większość materii organicznej trawi po zewnętrznej stronie swojej błony komórkowej, przez co część związków zostaje uwolniona do środowiska glebowego. Do takich związków Tab. 1 Przybliżona liczba mikroorganizmów w warstwie ornej gleb (Bożena Gruszczyńska, Uniwersytet Warszawski GRUPA MIKROORGANIZMÓW LICZBA MIKROORGANIZMÓW W 1G GLEBY MASA MIKROORGANIZMÓW [KG/HA] WG. BADACZY Bakterie 0,5-5 miliardów (0,5-5x109 jtk/g) 1 500-15 000 Stockli, Thoraton, Ziemięca Grzyby 1 000-15 000 100-1 000 Warcup, Waksman Glony 10 000-30 000 60-450 Lund, Sztina Mikrofauna około 1,5mln 20-250 Stoul i Heal 1967 32 PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 20