Gazeta AgroNews Nr.24

Porażeniu ulegać mogą również łuszczyny: są wypełnione białą grzybnią, a pomiędzy nasionami widoczne mogą być małe kuliste sklerocja podobne do nasion rzepaku. Mimo że do infekcji dochodzi tak późno, rozwój grzyba w tkankach jest bardzo szybki i niebezpieczny w skutkach. Funkcje łodygi związane z transportem substancji pokarmowych i wody oraz z procesami asymilacji zakłócone zostają przez rozrastającą się na jej powierzchni i wewnątrz grzybnię. W jej obrębie pojawiają się czarne sklerocja zbudowane ze zwartych skupisk grzybni i otoczone grubą, bardzo trwałą ścianą. W glebie struktury te zachowują żywotność do kilkunastu lat. Porażone łodygi szybko zasychają, a przetrwalniki dostają się do gleby, aby tam oczekiwać na pojawienie się na polu kolejnej rośliny żywicielskiej. Sclerotina sclerotiorum, sprawca zgnilizny twardzikowej, jest polifagiem, a w naszych warunkach uprawia się wielu jego wielu żywicieli, których jest kilkaset gatunków, w tym rzepak. Nietrudno sobie uświadomić, że im częściej rzepak lub inne podatne rośliny siane są na tym samym stanowisku, tym większe jest nagromadzenie sklerocjów, a tym samym poziom zagrożenia. W tym przypadku z pomocą może przyjść zabieg przy użyciu fungicydów, wykonany na początku kwitnienia, a najlepiej – opadania pierwszych płatków kwiatowych z pędu głównego (pełnia kwitnienia). Rozwój omawianej choroby w dużym stopniu uzależniony jest od wilgotności gleby i powietrza. Jeżeli jest sucho, praktycznie nie ma zagrożenia, natomiast wysoka wilgotność (zwłaszcza gleby) może być przyczyną dużych strat, które zabieg fungicydowy jest w stanie 11 PRODUKCJA ROŚLINNA