Gazeta AgroNews Nr.24

U biegły sezon potwierdził, jak ważne są również warunki pogodowe: opady i ich rozkład w okresie wegetacji, a także temperatury powietrza. W tradycyjnej uprawie gleby należy wykonać orkę jesienią. Także w przypadku stosowania obornika należy zastosować go jesienią, gdyż zastosowany wiosną wymaga do mineralizacji wody, która jest niezbędna dla wschodów i rozwoju kukurydzy. Bronowanie pola wiosną przerywa parowanie wody z gleby. Jest to zabieg, który powinien być wykonany możliwie jak najwcześniej. Siew kukurydzy powinien być wykonany w starannie uprawioną glebę, bez grud i brył, gdyż utrudniają one wschody roślin i powodują ich nierównomierność. Ponadto brak jest penetracji doglebowych herbicydów do nasion chwastów. Obecnie coraz powszechniej stosowane są uproszczone, bezorkowe uprawy gleby pod siew kukurydzy. Może to być siew bezpośredni w ściernisko lub – w naszych warunkach częściej stosowany – siew w pas gleby uprawionej pod rzędy kukurydzy, podczas gdy międzyrzędzia pozostają nieuprawnione z pozostałościami resztek pożniwnych i pełnią funkcję mulczu (tzw. strip-till, czyli uprawa pasowa). Jest to tzw. uprawa konserwująca, która ma na celu zatrzymanie wody i zapewnienie rozwoju organizmom glebowym (bakterie, dżdżownice i inne). Uprawa gleby powinna być wykonana na głębokość siewu (5-6 cm na glebach cięższych i 6-8 cm na glebach lżejszych), aby nasiona były ułożone na twardym, podsiąkającym podłożu. Prędkość siewu większa niż 6-7 km/h ma negatywny wpływ na plonowanie, gdyż nasiona są rozmieszczone w nierównych odległościach w rzędach. Siew należy wykonać w optymalnym terminie, gdy gleba jest odpowiednio nagrzana (nie mniej niż 8 °C na głębokości siewu). Wskaźnikami fenologicznymi terminu siewu jest kwitnienie mniszka lekarskiego, porzeczki, tarniny i czeremchy. Na przeważającym obszarze kraju jest to III dekada kwietnia, ale w rejonach Polski południowo-zachodniej i częściowo Objawy braku potasu, brązowo żółte przebarwienia brzegów blaszek liściowych 15 PRODUKCJA ROŚLINNA