Gazeta AgroNews Nr.24

zachodniej jest to II dekada kwietnia. W rejonach północnych, szczególnie w Polsce północno- wschodniej termin siewu przypada na przełomie III dekady kwietnia i I dekady maja. Ważny jest dobór odmiany o odpowiedniej wczesności do rejonu uprawy, a także obsada roślin na hektar (około 80 tysięcy na ziarno i około 100 tysięcy na kiszonkę). Odmiany średniopóźne (FAO 260-290) są przydatne wyłącznie do stref najcieplejszych Polski południowo-zachodniej i południowo-wschodniej (poza Roztoczem), a odmiany wczesne i średniowczesne (FAO do 210-220 na ziarno i 230-240 na kiszonkę) do rejonów Polski północnej. Odmiany średniowczesne i średniopóźne (FAO 230-260) wykazują przydatność do uprawy w rejonie środkowym. W Krajowym Rejestrze jest obecnie zarejestrowanych prawie 180 odmian kukurydzy, w tym 27 najnowszych odmian, które zarejestrowano w lutym 2016 roku. Na polskim rynku jest dostępnych co najmniej drugie tyle odmian zarejestrowanych w innych krajach UE, z tzw. katalogu europejskiego (CCA). Nawożenie. Kukurydza w uprawie na ziarno i na kiszonkę wytwarza bardzo wysokie plony i należy do roślin o wyjątkowo wysokich wymaganiach pokarmowych. Koszty nawożenia stanowią 25-30% całkowitych kosztów produkcji kukurydzy. Do określenia dawek nawozów konieczna jest znajomość zasobności gleb. Bardzo ważnym czynnikiem jest określenie oczekiwanych plonów ziarna lub suchej masy kiszonki. Do wytworzenia 1 tony ziarna kukurydzy z odpowiednią ilością słomy lub 2 ton suchej masy kiszonki potrzebne jest około 23 kg N, 11 kg P2O5, 28 kg K2O, 6 kg MgO i 4 kg SO3. Zapewnienie potrzeb pokarmowych kukurydzy przy plonie ziarna 8 ton z hektara lub plonie kiszonki 16 ton suchej masy z hektara wymaga dostarczenia do gleby na 1 hektar pierwiastków w ilości 185 kg N, 85 kg P2O5, 225 kg K2O i 55 kg MgO. W zależności od zasobności gleby w wymienione składniki pokarmowe (średnia lub wysoka), dokonuje się odpowiedniej korekty nawożenia. Dalsza korekta jest możliwa w przypadku stosowania nawozów organicznych, co jest zwykle praktykowane przy produkcji kukurydzy na kiszonkę powiązanej z chowem bydła mlecznego lub mięsnego, a niekiedy również przy produkcji kukurydzy na ziarno. Wówczas nawożenie mineralne ma charakter uzupełniający i może być zredukowane zgodnie z zasadami przedstawionymi w załączonej tabeli. Obornik bydlęcy zawiera dużo potasu, a obornik od trzody chlewnej dużo fosforu. Słoma kukurydziana pozostała po zbiorach kukurydzy na ziarno ma około 40% wartości nawozowej obornika i zawiera duże ilości potasu. Nawozy organiczne są bogate również w mikroskładniki. Kukurydza wolna od chwastów od początku wegetacji Aplikacja herbicydu z substancją aktywną typu regulatora wzrostu w zbyt późnej fazie, objawy deformacji liści POBIERANIE SKŁADNIKÓW POKARMOWYCH I POTRZEBY NAWOZOWE KUKURYDZY Składniki pokarmowe N P 2 O 5 K 2 O MgO Potrzeby pokarmowe (w kg) 1 t ziarna lub 2 t suchej masy kiszonki3 23 11 28 6 Pobranie z gleby w kg przy plonie 8 t ziarna lub 2 t suchej masy kiszonki 185 85 225 55 Poprawka na zawartość składników w glebie średnia -50 -20 -40 -10 wysoka -70 -40 -120 -30 Podstawowa dawka kg/ha przy plonie ziarna 8 t/ha lub 2 t suchej masy kiszonki (zawartość średnia) 135 65 185 45 Poprawka przy nawożeniu obornikiem 30 t/ha -40 -15 -100 -30 Dawka nawozu kg/ha (na oborniku) 95 50 85 15 Źródło: Prof. dr hab. T. Michalski UP Poznań (wykorzystano za zgodą autora) 16 PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 22