Gazeta interaktywna Nr. 24

wody i zapewnienie rozwoju organizmom glebowym (bakterie, dżdżownice i inne). Uprawa gleby powinna być na głębokość siewu (5-6cm na glebach cięższych i 6-8cm na glebach lżejszych), aby nasiona były ułożone na twardym, podsiąkającym podłożu. Prędkość siewu większa niż 6-7km ma negatywny wpływ na plonowanie, gdyż nasiona są rozmieszczone w nierównych odległościach w rzędach. Siew należy wykonać w terminie optymalnym, gdy gleba jest odpowiednio nagrzana (nie mniej niż 8C na głębokości siewu). Wskaźnikami fenologicznymi terminu siewu jest kwitnienie mniszka lekarskiego, porzeczki, tarniny i czeremchy. Na przeważającym obszarze kraju jest to III dekada kwietnia, ale w rejonach Polski Południowo Zachodniej i częściowo Zachodniej jest to II dekada kwietnia. W rejonach północnych, szczególnie w Polsce Północno-Wschodniej termin siewu przypada na przełomie III dekady kwietnia i I dekady maja. Ważny jest dobór odmiany o odpowiedniej wczesności do rejonu uprawy, a także obsada roślin na hektar (około 80 tysięcy na ziarno i około 100 tysięcy na kiszonkę). Odmiany średniopóźne, FAO 260-290 są przydatne wyłącznie do stref najcieplejszych Polski Południowo-Zachodniej i Polski Południowo- Wschodniej (poza Roztoczem), a odmiany wczesne i średniowczesne, FAO do 210- 220 na ziarno i 230-240 na kiszonkę, do rejonów Polski Północnej. Odmiany średniowczesne i średniopóźne, FAO 230- 260, wykazują przydatność do uprawy w rejonie środkowym. W Krajowym Rejestrze jest obecnie zarejestrowanych prawie 180 odmian kukurydzy, w tym 27 najnowszych odmian, które zarejestrowano w lutym 2016 roku. Na polskim rynku jest dostępnych co najmniej drugie tyle odmian zarejestrowanych w innych krajach UE, z tzw. katalogu europejskiego (CCA). Nawożenie Kukurydza w uprawie na ziarno i na kiszonkę wytwarza bardzo wysokie plony i należy do roślin o wyjątkowo wysokich wymaganiach pokarmowych. Koszty nawożenia stanowią od 25-30% całkowitych kosztów produkcji kukurydzy. Do określenia dawek nawozów konieczna jest znajomość zasobności gleb. Bardzo ważnym czynnikiem jest określenie oczekiwanych plonów ziarna, lub suchej masy kiszonki. Do wytworzenia 1 tony ziarna kukurydzy z odpowiednią ilością słomy lub 2 ton suchej masy kiszonki potrzebne jest około: 23 kg N, 11 kg P2O5, 28 kg K2O, 6 kg MgO, 4 kg SO3. Zapewnienie potrzeb pokarmowych kukurydzy, przy plonie ziarna 8 ton z hektara, lub plonie kiszonki 16 ton suchej masy z hektara, wymaga dostarczenia do gleby na 1 hektar pierwiastków w ilości: 185 kg N, 85 kg P2O5, 225 kg K2O i 55 kg MgO. W zależności od zasobności gleby w wymienione składniki pokarmowe (średnia lub wysoka), dokonuje się odpowiedniej korekty nawożenia. Dalsza korekta jest możliwa w przypadku stosowania nawozów organicznych, co jest zwykle praktykowane przy produkcji kukurydzy na kiszonkę, powiązanej z chowem bydła mlecznego lub mięsnego, a niekiedy również przy produkcji kukurydzy na ziarno. Wówczas nawożenie mineralne ma charakter uzupełniający i może być zredukowane. Obornik bydlęcy zawiera dużo potasu, a obornik od trzody chlewnej dużo fosforu. Słoma kukurydziana pozostała po zbiorach kukurydzy na ziarno ma około 40% wartości nawozowej obornika i zawiera duże ilości potasu. Nawozy organiczne są bogate również w mikroskładniki. Azot stosuje się najczęściej jednorazowo, przedsiewnie w formie nawozów wolnodziałających – mocznika czy siarczanu amonu. Azot pobierany jest przez kukurydzę przez cały okres wegetacji, przy czym najintensywniej w okresie od początku kwitnienia do dojrzałości mlecznej. Nawożenie nawozami azotowymi powinno być zastosowane na 10 dni przed siewem, gdyż azot zastosowany bezpośrednio przed siewem może działać toksycznie na kiełkujące nasiona kukurydzy. Stosowanie azotu pogłównie, w formie saletry amonowej lub saletry wapniowej powinno być wykonane w fazie 5-7 liści kukurydzy, aby nawozy nie gromadziły się w „lejkach” roślin, gdyż może nastąpić poparzenie roślin. Do nawożenia Siew kukurydzy powinien być wykonany w starannie uprawioną glebę, bez grud i brył, gdyż utrudniają one wschody roślin, powodują ich nierównomierność. 6 PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 24