Gazeta interaktywna Nr. 24

pogłównego można zastosować RSM, jeśli są dostępne urządzenia do rzędowego rozlewania tego nawozu. Fosfor i potas w formie superfosfatu i soli potasowej można stosować jesienią przed orką zimową. W nowoczesnej technologii uprawy kukurydzy, gdy potas jest stosowany jesienią, fosfor wysiewa się „pod korzeń”, równocześnie z siewem nasion. Można wówczas dawkę obniżyć o 1/3 w stosunku do tradycyjnej formy wysiewu. Stosuje się najczęściej fosforan amonu, amofoski, nitrofoski. W przypadku wysiewu fosforu i potasu stosuje się nawozy wieloskładnikowe. Bardzo dobre proporcje składników dla kukurydzy mają: polifoska „6” – NPK 6-20-30 lub YaraMila corn – NPK 7-20- 28, lub inne nawozy o podobnym składzie. Warto zapoznać się z ofertami różnych firm nawozowych, gdyż dysponują one nawozami wieloskładnikowymi, o nowoczesnych formulacjach, lub nawozami startowymi dla kukurydzy i oferują kompleksowe programy nawożenia kukurydzy. Nawozy wieloskładnikowe są również przeznaczone do przedsiewnego (1-2 tygodni przed siewem), Poza fosforem i potasem zapewniają one dostępność łatwo przyswajalnego azotu, w początkowym okresie wegetacji, w ilościach niezbędnych do budowy części nadziemnej rośliny i systemu korzeniowego. W okresie chłodów wiosennych uwidacznia się na roślinach brak fosforu. Pomimo obecności fosforu w glebie nie jest on pobierany przez korzenie roślin, ze względu na zbyt niskie temperatury. „Głód fosforowy” roślin likwiduje się poprzez stosowanie nawozów dolistnych, które zawierają fosfor, oraz inne makroskładniki i mikroskładniki. Dostępna jest bogata oferta specjalistycznych nawozów dolistnych do kukurydzy, o zróżnicowanym składzie. Likwidują one niedobory konkretnych makro i mikroskładników. Uzupełniające nawożenie nawozami dolistnymi powinno być stałym elementem technologii uprawy kukurydzy, gdyż wpływają one nie tylko na kondycję roślin, ale także istotnie zwiększają plony ziarna i kiszonki. Spośród mikroskładników największe znaczenie dla kukurydzy mają cynk i bor, a na glebach zasadowych mangan. Brak cynku objawia się zmniejszeniem wzrostu roślin i występowaniem białych lub biało- żółtych pasków po obu stronach żyłki liścia, tzw. chlorozy cynkowej. Kukurydza jest bardzo wrażliwa na brak cynku. Cynk jest bardzo często deficytowym pierwiastkiem. Gleby w Polsce są również mało zasobne w bor. Brak boru negatywnie wpływa na proces wytwarzania organów generatywnych. Kwitnienie kukurydzy jest zaburzone, co odbija się na zawiązywaniu ziarniaków w kolbach. Na niektórych typach gleb może występować niedobór miedzi (Cu) – gleby torfowe, a także żelaza (Fe) lub siarki (SO3). Wapń (Ca) jest pierwiastkiem, który reguluje odczyn gleby. Najwłaściwszy dla uprawy kukurydzy jest obojętny odczyn gleby. Kukurydza jest jednak tolerancyjna w stosunku do odczynu gleby, w zakresie pH 5,5-7,5. Na glebach kwaśnych o pH poniżej 5 następuje spadek plonów. Do prawidłowego pobieranie makroskładników i większości mikroskładników konieczny jest obojętny odczyn gleby. Zwalczanie chwastów Wybór terminu stosowania herbicydów jest podyktowany względami organizacyjnymi, ekonomicznymi, a przede wszystkim względami środowiskowymi. Wyróżnia się dwie główne grupy herbicydów: do stosowania doglebowego (przed wschodami roślin) oraz wcześnie powschodowego i do stosowania nalistnego (po pełnych wschodach roślin). Uprawy kukurydzy powinny pozostawać wolne od chwastów już od momentu siewu. Wczesna regulacja zachwaszczenia to podstawa ochrony potencjału plonowania kukurydzy, co wykazały badania własne, wykonane w IHAR-PIB w Radzikowie. W badaniach tych porównano wpływ ochrony z zastosowaniem herbicydu doglebowego i herbicydu powschodowego (nalistnego) na plon ziarna i inne ważne cechy agrotechniczne 10. odmian kukurydzy. W korzystnych warunkach aplikacji herbicydu doglebowego, przy dobrym uwilgotnieniu gleby, uzyskano średni plon ziarna (10,2 t/ha), o około 1 tonę wyższy, oraz wyższą masę tysiąca ziaren, wyższą masę hektolitra i wyższą masę ziaren z kolby, w porównaniu do odchwaszczania powschodowego. 7 PRODUKCJA ROŚLINNA