Gazeta Agronews nr 27

PRODUKCJA ROŚLINNA nie, lecz roślina aktywnie asymiluje azot w swoje struktury. Tylko niektóre mi- kroorganizmy glebowe są wyposażone w enzymy zdolne do redukcji azotu, lecz jednocześnie tylko niektóre rośliny są zdolne do symbiozy z mikroorganizma- mi wiążącymi azot atmosferyczny. Rośli- ny muszą więc wydatkować dużą część związanej energii słonecznej na procesy związane z metabolizmem azotu! Azot w glebie A zot w glebie występuje prawie wy- łącznie w postaci związków organicz- nych (głównie w substancjach próch- nicznych), dlatego ilość tego składnika jest ściśle związana z zawartością próch- nicy w glebie. Substancje próchniczne wskutek działania wielu różnych mikro- organizmów glebowych ulegają powol- nej amonifikacji, a związki amonowe ni- tryfikacji. Zawartość azotu ogółem w glebie zależy więc od zawartości materii organicznej i wynosi zwykle od 0,02 do 0,6%. W glebach mineralnych nie prze- kracza ona 1% azotu ogółem, a w gle- bach torfowych 3,5%. Jeżeli przyjmiemy, że 20 centymetrowa warstwa gleby na powierzchni 1 ha waży 3 000 ton, a w niej znajduje się 0,1% azotu, to znaczy, że warstwa ta zawiera 3 000 kg azotu. Z tego jednak tylko 1-3% azotu rocznie, czyli od 30-90 kg, może ulec w glebie mineralizacji, z czego tylko ok. 1/3 może zostać pobrana przez rośliny. T ak więc rośliny nawozić azotem trze- ba, tym bardziej, że azot jest bardzo ru- chliwym składnikiem w glebie i podlega różnym procesom, które powodują jego straty. Azot mineralny, czyli w formie amonowej i saletrzanej, ulega w glebie bardzo szybkim przemianom. Dlatego np. w okręgowych stacjach chemiczno- -rolniczych nie oznacza się praktycznie zasobności gleby w azot przyswajalny,

RkJQdWJsaXNoZXIy MTMwNTg=