Gazeta nr: 30

numer 25 numer 25 t CHOROBY KUKURYDZY NUMER 30 26. AgroNews .com.pl snących sto- sunek lizyny do metioniny z cystyną, tre- oniny i trypto- fanu powinien wynosić jak 100:60:62:18. Lizyna jest pierwszym aminokwa- sem limitują- cym wartość biologiczną białka pasz dla świń, gdyż spośród aminokwasów niezbednych jest jej w paszach roślinnych najmniej w stosunku do zapotrzebowania zwierząt. Zapo- trzebowanie na aminokwasy zmienia się w zależno- ści od rasy/genotypu, płci, etapu wzrostu i rozwoju (wieku i masy ciała), stanu fizjologicznego, środowi- ska, a także czynników żywieniowych. Wraz z po- stępem genetycznym w kierunku zwiększenia mię- sności zapotrzebowanie świń szybko rosnących na wymienione aminokwasy znacznie wzrosło. Tem- po odkładania białka u mięsnych świń przekracza 150 g/dziennie, a u niektórych wybitnie mięsnych osobników może wynosić nawet 200 g/dziennie. U większości świń mięsnych potencjał wzrostu czę- sto przewyższa możliwości pobrania paszy, szcze- gólnie w pierwszym okresie wzrostu (do m.c. 50 kg). Odpowiednia koncentracja składników po- karmowych w paszy stosowanej w tym okresie, mimo mniejszego jej pobrania, pozwala na większe dzienne pobranie białka oraz pozostałych ważnych składników pokarmowych. Zboża, które w żywieniu świń stanowią główne źródło energii zawierają niewielkie ilości lizyny, ale spore metioniny z cystyną w przeciwieństwie do śrut poekstrakcyjnych i nasion strączkowych oraz mączki rybnej, które są głównym źródłem białka (w tym lizyny) dla świń. Stąd mieszanki zbożowo- -strączkowe uzupełniają się wzajemnie pod wzglę- dem aminokwasowym i są najczęściej stosowane w żywieniu świń. Właściwe zbilansowanie aminokwasów w dawce pokarmowej z zapotrzebowaniem zwierząt ma bar- dzo duże znaczenie nie tylko dlatego, że decyduje o wykorzystaniu najdroższego składnika, ja- kim jest białko paszy, lecz także dlatego, że nadmiar każdego aminokwasu w stosunku do zapotrzebowania ulega dezaminacji i po- woduje zwiększenie ilości azotu wydalanego z moczem. Przy intensywnej produkcji zwie- rzęcej wzrost ilości wydalanego azotu zwięk- sza trudności w utylizacji odchodów i może stwarzać zagrożenie dla środowiska. Zastoso- wanie w żywieniu świń diety niskobiałkowej umożliwia obniżenie emisji azotu. Na przy- kład redukcja poziomu białka w diecie świń o 1% zmniejsza całkowitą ilości wydalane- go azotu o 10%. Z kolei niższa emisja azotu daje możliwość utrzymywania większej liczby zwierząt bez potrzeby powiększania areału gospodarstwa. Ponadto poprzez redukcję po- ziomu białka ogólnego, w paszy zmniejszamy ilość drobnoustrojów chorobotwórczych w bezpośrednim otoczeniu zwierząt. Dieta ni- skobiałkowa w przypadku prosiąt daje bardzo pozytywny efekt w postaci zredukowania lub nawet wyeliminowania przypadków biegun- ki wokresie okołoodsadzeniowym. Żywie- nie zwierząt dietą niskobiałkową bez szkody dla osiąganych przyrostów jest możliwe tyl- ko przy uzupełnieniu poziomu aminokwasów egzogennych poprzez dodanie ich w formie czystej. Opracowała: mgr inż. Barbara Skowronek Przyrosty dobowe Odłożenie biał- ka (g/dz) Enerfgia meta- boliczna MJ Białko strawne (gram) lizyna 650 98 29,4 288 18 700 106 30,7 307 20 750 115 31,8 324 21,5 800 125 32,6 339 22,8 850 134 33,5 360 24,4 900 143 34,0 375 25,5 Tabela 5. Zapotrzebowanie na energię, białko oraz aminokwasy u świń o różnym tempie wzrostu.