Gazeta AgroNews Nr 33

PRAWO NUMER 33 38. AgroNews .com.pl zumienia. Samo zaprzestanie opłacania czyn- szu nie wywoła takiego skutku, a spowoduje jedynie, że właściciel będzie miał roszczenie o jego zapłatę wraz z odsetkami oraz będzie miał prawo do wcześniejszego wypowiedzenia sto- sunku dzierżawy nawet zawartego na z góry określony czas. W tym miejscu, z ostrożności, zachęcałbym rolników, którzy wydzierżawi- li swoją ziemię i mają problemy z wyegzekwo- waniem od dzierżawców należnego im czynszu bądź innych świadczeń, do których są oni zo- bowiązani, aby nie odkładali załatwienia tych spraw na przyszłość chociażby ze względu na czas przedawnienia roszczeń przysługujących właścicielowi. Reasumując, posiadanie gruntów na mocy za- wartej umowy dzierżawy, która nie wygasła, jest posiadaniem zależnym, a takie w żaden sposób nie prowadzi do zasiedzenia nierucho- mości. Po- siadacz zależny nie zachowuje się jak właściciel z uwa- gi na ciążący na nim obowiązek świadcze- nia czegoś w zamian za użytkowane grunty. Przedstawione stanowisko ma ugruntowaną pozycję zarówno w orzecznictwie jak i w dok- trynie, potwierdzeniem czego jest pogląd Elż- biety Klat wyrażony w Monitorze Prawniczym (1993.4.99) w artykule "Zasiedzenie nierucho- mości rolnej", gdzie stwierdziła, iż prawo wła- sności nieruchomości w drodze zasiedzenia może nabyć tylko posiadacz samoistny, a więc nie może jej nabyć w tej drodze ani posiadacz zależny (np. dzierżawca, użytkownik, zastawnik) ani osoba, która miała i ma ją tylko w zarządzie. Kończąc niniejsze rozważania z całą mocą nale- ży stwierdzić, że stosunek dzierżawy nierucho- mości rolnej nie może skutkować zasiedzeniem jej prawa własności. Otóż tak długo jak umo- wa dzierżawy trwa, dzierżawca w stosunku do oddanej ziemi jest jej posiadaczem zależnym, a nie samoistnym, i z tego powodu zasiedzieć ziemi nie może. Gdyby po rozwiązaniu umowy dotychczasowy dzierżawca utrzymywał się w posiadaniu nieruchomości, czyli nie zosta- łaby mu ona odebrana, i zachowywałby się jak jej właściciel, to dopiero wtedy nabyłby pozycję posiadacza samoistnego i od tego momentu byłby liczony czas niezbędny do zasiedzenia. Źródło: WIR PRAWO NUMER 33 AgroNews .com.pl 39. Dzierżawa gruntu rolnego – korzyści i zagrożenia Posiadacz gospodarstwa rolnego chcący rozszerzyć za- kres upraw roślin, albo potrzebuje dodatkowych pastwisk lub łąk na potrzeby hodowli zwierząt, nie musi nabywać nieruchomości rolnych na własność. Alternatywą dla za- kupu nieruchomości jest dzierżawa, która znacznie mniej obciąża budżet gospodarstwa rolnego. U mowa dzierżawy może być zawar- ta w formie ustnej lub pisemnej. Zarówno wydzierżawiający, jak i dzierżawca, powinni jednak pamiętać o pew- nych pułapkach, w które łatwo wpaść. Umo- wa dzierżawy powinna być zawarta w for- mie pisemnej, gdy jest zawierana na okres dłuższy niż rok. Zarówno zawarcie umowy dzierżawy w formie ustnej, jak i zawarcie tej umowy na czas krótszy niż rok nie jest zbyt korzystne dla obu stron. Zawarcie umowy ustnej może powodować, że pewne jej po- stanowienia będą trudne do zapamiętania i zrozumienia, a w razie sporu między stronami umowy pojawi się duży problem. CZAS TRWANIA UMOWY W treści umowy dzierżawy właściciel gruntu oraz dzierżawca powinni określić czas jej trwania. Umowa może być zawarta na czas nieokreślony lub na czas określony. W pierwszym przypadku należy odpowied- nio określić okres wypowiedzenia umowy dzierżawy i przypadki, w których wypowiedzenie umowy jest możliwe, o czym dalej. Okres wypowiedzenia umowy dzierżawy nie powinien być zbyt krótki, bo dzierżaw- ca ryzykuje utratą prognozowanych zysków z plonów. Z drugiej strony, zbyt długi okres wypowiedzenia, może zagrozić interesom właściciela gruntu rolne- go. Okres wypowiedzenia powinien być zatem od- powiednio wyważony. Umowa dzierżawy może zo- stać zawarta na kilkadziesiąt lat, a nawet na czas życia dzierżawcy, albo wydzierżawiającego. Strony umowy