Gazeta Interaktywna AgroNews Nr 38

AgroNews .com.pl 13. WYWIAD NUMER 30 PRODUKCJA ROŚLINNA 8 N iemniej istotny jest azot. Jed- nak przy jesiennym nawoże- niu rzepaku ozimego azotem trzeba zachować umiar. To najważniejszy składnik pokarmowy. W głównej mierze determinuje zarówno wielkość, jak i jakość plonu. Jest to wynikiem funkcji, jakie ten pierwiastek spełnia w organizmie. Jest nie- zbędnym elementem syntezy białek. Defi- cyty azotu skutkują zahamowaniem wzro- stu i rozwoju roślin. Objawem niedoboru jest jasnozielony ko- lor liści oraz wątły po- krój roślin. Nadmiar też nie jest korzystny – powoduje wybuja- łość, zbytnie wydłużenie łodygi, kumulację azotanów i zanieczyszczenie środowiska naturalnego. Zachować ostrożność Nawozić azotem trzeba ostrożnie. Zbyt wysoka jesienna dawka może przyczy- nić się do nadmiernego wyciągnięcia pąka wierzchołkowego ku górze, a to zazwyczaj skutkuje pogorszeniem zimotrwałości. Re- zultat przenawożenia azotem jest szcze- gólnie niekorzystny podczas długich i cie- płych jesieni, gdy wegetacja roślin kończy się bardzo późno. Zwykle stosuje się nie więcej niż 40 kg N/ha. Należy zatem użyć optymalną dawkę i podjąć działania mają- ce na celu zatrzymanie tego pierwiastka w przyswajalnej dla roślin formie oraz zagwa- rantować jak najdłuższą jego dostępność, szczególnie w newralgicznych fazach roz- wojowych. Spowolnione uwalnianie azo- tu daje szereg korzyści – znaczna redukcja wymywania pierwiastka oraz gwarancja ciągłego i harmonijnego zaopatrzenia w ten składnik. Jak tego dokonać? Jak zatrzy- mać azot w glebie? Przemiany azotu Podstawowym źródłem azotu jest materia organiczna. Podczas procesu mineralizacji dochodzi do przemiany azotu organicznego do formy nieorganicznej – amonowej. Z kolei w procesie nitryfikacji powstaje forma azota- nowa. Wwyniku przemian powstają zatem formy przyswajalne przez rośliny. Straty Największym problem związanym ze stratą azo- tu jest wymywanie z gle- by tego składnika w formie azotanowej (słabe połą- czenie z kompleksem sorp- cyjnym). Azot amonowy trwalej i szybciej łączy się z tymi strukturami. Jest bar- dzo chętnie pobierany przez roślin, nie wy- maga dużego nakładu energii na absorpcję i nie powoduje wybujałości części nadziemnej. Forma ta wspomaga również rozwój systemu korzeniowego i pobieranie mikroelementów. Oprócz wymywania azot utlenia się w wy- niku denitryfikacji i ulatnia jako amoniak w procesie przemian z mocznika. Optymalne warunki pobierania Biorąc pod uwagę dynamikę przemian azo- tu, należy odpowiednio dostosować nawoże- nie do potrzeb rośliny, warunków siedliska, a także oczekiwań w stosunku do plonu. Punk- tem wyjścia przed przystąpieniem do ustale- nia dawki azotu jest poznanie jego zwartości w glebie. Bardzo ważne jest także zagwaran- towanie optymalnych warunków do jego po- bierania. Musimy uzyskać odpowiedni od- czyn. Powinien wahać się w przedziale 6-7. Powinniśmy także zwrócić uwagę na zakwa- szające działanie nawozów azotowych i za- stosować wapnowanie.1kg azotu amonowe- go wymaga zastosowania 2 kg CaO celem wyeliminowania zakwaszającego działania. Zbyt wysoka jesienna dawka azotu może przyczynić się do nadmiernego wyciągnięcia pąka wierzchołkowego ku górze, a to zazwyczaj skutkuje pogorszeniem zimotrwałości.