Gazeta Interaktywna AgroNews Nr 41

numer 25 numer 25 PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 41 Pierwsza z podstawowych zasad brzmi, że w pomieszczeniach przeznaczonych do utrzymywania zwierząt utrzymuje się czy- stość i porządek; podejmuje się działania mające na celu przeciwdziałanie zagrzybia- niu ścian i sufitów; zapewnia się oświetlenie umożliwiające bezpieczne wykonywanie pra- cy przy obsłudze zwierząt; wyznacza się bez- pieczne miejsca do przechowywania maszyn, urządzeń, narzędzi oraz odzieży ochronnej; zapewnia się dostęp do umywalki z dopro- wadzoną ciepłą i zimną wodą, dozownikiem ze środkiem myjącym do rąk, dozownikiem ze środkiem dezynfekcyjnym do rąk oraz po- jemnikiem z ręcznikami jednorazowego użyt- ku. W nowo budowanych lub przebudowywa- nych pomieszczeniach inwentarskich drzwi otwierają się na zewnątrz i posiadają zabez- pieczenie przed samoczynnym zamykaniem, studzienki oraz kanały odprowadzające ście- ki, gnojówkę i gnojowicę są zabezpieczone pokrywami lub rusztem zabezpieczającymi przed przypadkowym wpadnięciem do stu- dzienki lub kanału. W pomieszczeniach in- wentarskich, w których znajdują się podda- sza użytkowe, otwory w stropach i ścianach służące do zrzucania pasz i słomy zabezpie- cza się balustradami składającymi się z porę- W s rozporządzeniu znajdu- ją się wymogi dotyczące budynków i pomieszczeń inwentarskich, oświetlenia, wentylacji, ob- sady zwierząt i inne istotne informacje, któ- re są kompendium wiedzy dla każdego ho- dowcy zwierząt. W tym artykule skupimy się jednak na zasadach BHP przy obsłudze zwierząt, które reguluje Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 sierpnia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze zwierząt go- spodarskich. Z niego dowiemy się, jakie są obowiązki posiadacza zwierząt, osób obsłu- gujących zwierzęta oraz jak obchodzić się ze zwierzętami wpisanymi na listę zwierząt nie- bezpiecznych. numer 25 numer 25 PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 41 czy ochronnych umieszczonych na wysokości co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokości co najmniej 0,15 m, licząc od poziomu stropu pod poddaszem. Między poręczą i krawęż- nikiem umieszcza się w połowie wysokości poręcz pośrednią lub przestrzeń tę wypełnia się w sposób uniemożliwiający wypadnięcie. Na ciągach komunikacyjnych szczególnie na- rażonych na wodę lub odchody zwierzęce, służących do przemieszczania się osób wy- konujących prace przy obsłudze zwierząt, za- pewnia się stosowanie posadzki antypośli- zgowej. Przy obsłudze zwierząt niedopuszczalne jest wykonywanie pracy po spożyciu alkoho- lu, środków odurzających lub środków psy- chotropowych; zbliżanie się do zwierząt bez zasy- gnalizowania im swojej obecności; palenie tyto- niu i spożywanie posił- ków. Osoby wykonujące pra- ce przy obsłudze zwierząt wykonują te prace w taki sposób, aby nie niepoko- ić zwierząt, w szczególno- ści ograniczają powstawanie dźwięków, które mogą niepokoić zwierzęta, z wyjątkiem czyn- ności wykonywanych podczas wypędzania zwierząt z pomieszczeń. Zwierzęta niebezpieczne Buhaje, ogiery, knury, tryki, kozły, konie wy- kazujące skłonności do kopania i gryzie- nia, lochy z prosiętami, strusie utrzymywane w warunkach fermowych oraz jeleniowate uznaje się za zwierzęta niebezpieczne i przy ich obsłudze zachowuje się szczególne środ- ki ostrożności (z wyłączeniem obsługi tych zwierząt utrzymywanych w systemie otwar- tym). Zwierzęta niebezpieczne są obsługiwane przez te same osoby; utrzymywane w od- dzielnych kojcach albo boksach lub przywią- zywane uwiązami, z wyjątkiem utrzymywania loch razem z prosiętami. Kojce i boksy, są wy- konane w taki sposób, aby karmienie zwierząt w nich przebywających odbywało się bez ko- nieczności wchodzenia do nich, a drzwi otwie- rały się na zewnątrz. Niedopuszczalne jest przywiązywanie zwierząt niebezpiecznych do ruchomych lub niewłaściwie umocowanych przedmiotów. Zwierzętom niebezpiecznym, które wykazują skłonności do gryzienia, jeże- li przebywają poza stałym miejscem utrzymy- wania, nakłada się kagańce. Zwierzęta niebez- pieczne wykazujące skłonności do kopania lub gryzienia utrzymuje się w boksach w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób wykonują- cych prace przy obsłudze tych zwierząt. Budo- wa ogrodzeń boksów i kojców powinna unie- możliwiać zwierzętom w nich przebywającym ich przeskoczenie lub zniszczenie. W pomieszczeniach inwentar- skich, w których znajdują się bok- sy lub kojce nad wydzielonym miejscem utrzymywania zwierząt niebezpiecznych, które wykazują skłonności do kopania lub gryzie- nia, umieszcza się napisy ostrze- gawcze. W przypadku konieczności wy- prowadzenia zwierząt niebezpiecznych z miej- sca, w którym one przebywają, zwierzęta te wyprowadza się pojedynczo, z zastosowaniem mocnego uwiązu, z tym że przy wyprowadza- niu: ogierów – stosuje się ogłowie wędzidło- we lub kolec, a w przypadku klaczy stosuje się kantar lub ogłowie wędzidłowe; knurów i loch – stosuje się specjalną klatkę na kółkach; buhajów poniżej 12. miesiąca życia – stosuje się uwiąz przy asekuracji drugiej osoby; buha- jów powyżej 12. miesiąca życia – stosuje się metalowy drążek o długości około 1,5 m przy- mocowany do pierścienia nosowego. Drążek zapina się do pierścienia nosowego przed wy- prowadzeniem buhaja z boksu. Bydło i jeleniowate Wykonując zabiegi pielęgnacyjne, hodowla- ne lub weterynaryjne na bydle, jeleniowatych, kozłach i trykach używa się unieruchamiające- Buhaje, ogiery, knury, tryki, kozły, konie wykazujące skłonności do kopania i gryzienia, lochy z prosiętami, strusie utrzy- mywane w warunkach fermowych oraz jeleniowate uznaje się za zwierzęta niebezpieczne. AgroNews .com.pl 25.