Gazeta Interaktywna AgroNews Nr 41

numer 25 numer 25 PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 41 28. AgroNews .com.pl Najważniejsza jest kuchnia paszowa W skład technologii przy- gotowania i zadawania pasz w oborze wchodzi kilka współpracujących ze sobą urządzeń (modułów), któ- rych prawidłowa wzajemna synchronizacja nie powinna być niczym zakłócona.  Ste- rowanie, koordynacja i kon- trola pracy wszystkich elementów automa- tycznego karmienia zwierząt odbywa się przy pomocy odpowiedniego programu zarządza- nia żywieniem. Jednostką centralną całego systemu jest kuchnia paszowa , w której przechowywane są różne pasze objętościowe i treściwe. W kuchni w specjalnych zasobnikach w zależno- ści od temp. można magazynować pasze ob- jętościowe w okresie do czterech dni. W celu szybkiego i sprawnego dostarczania pasz do kuchni zaleca się, aby zewnętrzne silosy paszowe zaplanować jak najbliżej tego po- mieszczenia. Urządzeniami pracującymi w strefie kuchni paszowej jest stacjonarny mieszalnik z wagą oraz automatyczne urządzenia załadowujące. Mieszalnik służy do rozdrobnienia różnego rodzaju komponentów pasz objętościowych i ich wymieszania z odpowiednio dozowa- ną paszą treściwą i dodatkami mineralno - wit.  Kolejnymi urządzeniami pracującymi w kuchni i bezpośrednio technologicznie po- wiązanymi ze stacjonarnym mieszalnikiem są przenośnik taśmowy transportujący paszę do strefy żywienia zwierząt lub mobilne szyno- we albo samobieżne wózki służące do trans- portu i dawkowania paszy. Trzy stopnie automatycznego żywienia Aktualnie na rynku występują trzy główne rozwiązania techniczne automatycznego ży- wienia. Różnią się one między sobą użyty- mi urządzeniami i układem poszczególnych czynności podczas procesu przygotowania paszy, transportu i dawkowania paszy. • I stopień automatyzacji - głównym urządzeniem jest sta- cjonarny mieszalnik paszy , któ- ry jest stałym elementem kuchni paszowej. Załadunek mieszalnika odbywa się na bieżąco za pomo- cą ciągnika z ładowaczem czoło- wym lub ładowarką wyposażoną w wybierak lub wycinak kiszo- nek. Pasza treściwa jest dostarczana do mie- szalnika przenośnikiem paszowym, a dodatki paszowe z dozowników. Urządzeniem trans- portującym i dawkującym paszę jest mobil- ny wózek podwieszany na szynie. To rozwią- zanie jest obecnie najczęściej stosowane w gospodarstwach mlecznych. Inną jednostką transportującą paszę do strefy żywienia krów w tym rozwiązaniu może być stacjonarny przenośnik taśmowy, z którego zgarniak zrzuca na stół paszowy od- powiednią ilość paszy TMR. • II stopień automatyzacji – pasze objęto- ściowe są dowożone do specjalnych zasob- ników w kuchni paszowej lub bezpośrednio na podłogę w sprasowanych blokach, i prze- chowywane w zależności od temperatury do czterech dni. Pasze sypkie są gromadzone w silosach i pojemnikach. Urządzeniem mie- szającym, transportującym i zadającym pa- sze jest mobilny wózek-robot. Wózki mogą P oczątkowo automatyzacja żywienia sprowadzała się do stacji paszowych przystosowanych do zadawania wy- łącznie pasz treściwych. Wraz z rozwojem techniki i dalszego poszukiwania ogranicze- nia kosztów pracy przy żywieniu zwierząt, wprowadzono koncepcje automatycznego karmienia bazującego na systemach żywienia TMR i PMR.. Obecnie automatyzacja obej- muje zarówno przygotowanie jak i zadawanie paszy, czyli zastępuje wóz paszowy i jego ob- sługę. W celu szybkiego i sprawnego dostarczania pasz do kuchni zaleca się, aby ze- wnętrzne silosy paszowe zaplano- wać jak najbliżej tego pomieszczenia. numer 25 numer 25 PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 41 AgroNews .com.pl 29. być samobieżne zasilane prądem z akumula- torów lub podwieszane na szynie. Załadunek komponentami pasz odbywa się automatycz- nie z zasobników znajdujących się w kuchni paszowej. • III stopień automatyzacji – pasze objęto- ściowe są bezpośrednio z silosów wieżowych transportowane przenośnikiem taśmowym do kuchni, dalej automatycznie odmierzane i ładowane do mobilnych  robotów szynowych lub samobieżnych. W nich są mieszane z in- nymi składnikami TMR i potem zadawane krowom. Zwierzęta podobnie jak przy drugim stopniu mogą być wielokrotnie karmione, ale z tą różnicą, że podawana pasza jest sporzą- dzona ze świeżo dostarczanych kiszonek. Do tej grupy zalicza się także robota paszo- wego, który samodzielnie podjeżdża do silo- su, wybiera zaprogramowaną ilość kiszonki do własnego mieszalnika, następnie podjeż- dża do innych stanowisk, gdzie pobiera paszę treściwą i inne  składniki. Po procesie mie- szania robot przemieszcza się do strefy ży- wienia i dawkuje paszę. Zalety automatyzacji Główną zaletą automatyzacji żywienia jest możli- wość programowania krotności i pory zadawania dawek paszy w ciągu doby dla każdej grupy tech- nologicznej zwierząt oddzielnie. Wielokrotne w cią- gu doby podawanie precyzyjnie dawkowanej świe- żej paszy (przeciętnie 7 razy), wpływa korzystnie na pobranie paszy przez krowy, utrzymanie stałe- go pH żwacza, co sprzyja zdrowiu i wzrostowi pro- dukcji mlecznej. Większa częstotliwość zadawania paszy ogranicza ilość niedojadów oraz powoduje ograniczenie hierarchii  w stadzie. Żywienie jest kolejną po doju najbardziej uciąż- liwą czynnością w obsłudze bydła. Dlatego ważną zaletą zautomatyzowanego żywienia jest redukcja czasu wykonywania tej czynności. Zastosowanie w pełni zautomatyzowanych urządzeń pozwala za- oszczędzić czas nawet do kilku godzin dziennie. Podjęcie decyzji o automatyzacji żywienia pomi- mo wielu zalet i popularności wśród hodowców, ma też swoje ograniczenia związane głównie z du- żymi kosztami zakupu tego typu urządzeń oraz adaptacji budynku do danego systemu. Wiesław Kowalczyk