Gazeta Interaktywna AgroNews Nr 45

PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 45 12. AgroNews .com.pl O uprawie rzepaku ozimego wiemy wszystko, ale czy na pewno? Z pewnością wiedzę należy cały czas uzupełniać. Wczesną wiosną  warto zwrócić uwagę na zagrożenia, które mogą ograniczyć plonowanie rzepaku. Takim zagro- żeniem stają się szkodniki łodygowe, a są to chowacze. Szkodniki w uprawie rzepaku Chowacz brukwiaczek, największy spośród chowaczy występujących na rzepaku ma długość od 3 do 4 mm i jest barwy jednolicie szarej (owad dorosły – chrzą- szcz). Owad ten ma głowę wydłużoną z cienkim w dół zakrzywionym ryjkiem. Larwa o długości 7 mm. Ma za- barwienie żółto-białe, jest łukowato zgięta i beznoga. Chrząszcze zimują w glebie na polach po ubiegłorocz- nym rzepaku. Największe szkody można zaobserwować w uprawie rzepaku po sobie, gdzie bytność tego szko- dnika jest nasilona, a nowe rośliny stanowią dobrą po- żywkę dla agrofaga. Nalot brukwiaczka następuje, gdy temperatura powietrza osiągnie 6ºC. Największa wraż- liwość rzepaku to początek wybijania pędów do 30 cm wysokości. K iedy obserwujemy chowacze? Wtedy, kie- dy temperatura powietrza będzie sięgać kil- ka stopni powyżej 0ºC należy przeprowadzać lustrację plantacji rzepaku. Chowacze uaktywniają się w  temperaturze około 4ºC, kiedy to zimujące chrząsz- cze opuszczają glebę. Chowacze, które żerują w okre- sie wczesnowiosennym, największe szkody powodu- ją podczas żerowania w łodygach, dlatego mówi się o nich chowacze łodygowe. Do tej grupy można zaliczyć: chowacza granatka, chowacza brukwiaczka i chowacza czterozębnego.