Gazeta AgroNews Nr 48

ki w Holandii, Algierii, Egipcie), ogłosił partnerstwo z konsorcjum NortH2 w celu zakupu do 4 GW (gigawatów) zielonego wodoru z planowanego przez dewelopera projektu morskiej energii wiatro- wej na wodór o mocy 10 GW na holenderskim Morzu Północnym do 2030 r. Konsorcjum NortH2 – składające się z Equinor, RWE, Shell, ho- lenderskiego dystrybutora gazu Gasunie i Groningen Sea Ports, wraz z holenderskim dostawcą energii i gazu Eneco, ogłoszo- nym w marcu 2022 – ma na celu zbudowanie morskiej farmy wia- trowej o mocy 10 GW na Morzu Północnym do 2030 r., która by- łaby w całości przeznaczona na produkcję ekologicznego wodoru i nie byłaby podłączona do sieci elektroenergetycznej. Z kolei Fertiberia działa w ra- mach ustaleń z regionem Norr- botten w Szwecji i jego agencją inwestycyjną w celu stworzenia pierwszego na świecie w 100% zielonego i bezemisyjnego zakła- du produkcji amoniaku i nawo- zów. Projekt będzie wymagał inwesty- cji o wartości ponad 1 miliarda EUR i może zostać uruchomiony do 2026 r. Zakład, oparty na technologii elektrolizy, będzie wykorzystywał wyłącznie wodę i powietrze jako surowce. Będzie zasilany energią odnawialną ze źródeł wiatrowych i wodnych. Inicjatywa ta, znana jako „Green Wolverine”, opiera się na wysił- kach Grupo Fertiberia na rzecz dekarbonizacji w Hiszpanii, a także na wyjątkowych warun- kach oferowanych przez region Norrbotten, gdzie już 100% produkcji energii elektrycznej pochodzi ze źródeł odnawialnych. Fertiberia, we współpracy z Iber- drola, uruchomiła już pierwszą w Hiszpanii fabrykę zielonego amoniaku na skalę przemysłową W elektrowni Puertollano ma działać elektrolizer o mocy 20 MW, a w 2023 r. w elektrowni Palos de la Frontera (Huelva) ko- lejny, 10-krotnie mocniejszy (200 MW). Zielony wodór to surowiec do produkcji zielonego amoniaku, który jest z kolei podstawą do produkcji niskoemisyjnych nawo- zów i innych roztworów. W Hisz- panii plan ten będzie realizowany etapami do osiągnięcia łącznie elektrolizerów o mocy 800 MW w 2027 r., przy łącznej inwestycji 1,8 mld EUR. Zielony Ład i Wspólna Polityka Rolna zmienia zużycie nawozów. UE dziś ma wyznaczane ambitne cele redukcji stosowania nawo- zów – Zielony Ład UE nadaje ton nowej perspektywie. Zatwier- dzony przez Komisję Europej- ską Plan Strategiczny Wspólnej Polityki Rolnej (PS WPR) na lata 2023-2027 zakłada interesujące i korzystne ekoschematy – czyli N N N N N N N N H 2 nowe formy płatności dla rolni- ków ale zakłada się również ogra- niczenie stosowania nawozów . Według szacunków i przyjętych założeń przez Insty- tut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG) na lata 2023-2027: udział rolnictwa ekologicznego osiągnie do 7% powierzchni UR a ponadto szacu- je się: obniżenie wielkości stosowa- nych dawek azotu w nawo- zach mineralnych w roku 2030 o ok.10,1 kg N/ha UR w dkr, tj. 12,8% w porównaniu do lat 2012-2014 do poziomu 68,6 kg N/ha UR w dkr, a łączne zużycie może osią- gnąć wielkość 943 tys. t N; zmniejszenie zużycia fosforu (wobec lat 2012-2014) w na- wozach mineralnych o 3,2 kg P2O5/ha UR w dkr (o 12,6%) do poziomu 22,2 kg P2O5/ ha UR w dkr w roku 2030. Łączne zużycie wyniesie 305 tys. t P2O5 wobec 366 tys. t w latach 2012-2014, czyli 338 tys. t średnio w latach 2016- 2019; wzrost zużycia azotu brutto w nawozach naturalnych do roku 2030 o 14,3% w odnie- sieniu do okresu lat 2012- 2014, a w przeliczeniu na ha UR w dkr o 20%, tj. z 36 kg do 43,2; zwiększone zużycie fosforu w nawozach naturalnych w stosunku do okresu 2012- 2014 o 16,1%, czyli do pozio- mu 19,3 z 15,7 kg P2O5/ha UR w dkr, tj. o 22,9%; saldo bilansu azotu brutto zmniejszy się w odniesieniu do lat 2012-2014 o 0,7 kg/ha UR w dkr (o 1,5%) i 5,4 kg/ha UR w dkr, tj. o 10,3% w odnie- sieniu do okresu 2017-2019, będzie się kształtować na po- ziomie 47,1 kg N, a wskaźnik efektywności wykorzystania azotu wyniesie ok. 63,7%, po spadku o 0,1 p.p. wobec lat 2012-2014 i wzroście w sto- sunku do średniej z lat 2017- 2019 o 3,0 p.p.; saldo bilansu fosforu do roku 2030 może znajdować się poniżej poziomu notowanego w ostatnich latach, tj. 2,5 kg P/ha UR w dkr i będzie nieco niższe o 0,1 kg P/ha UR w dkr, tj. 1,5%, niż w latach 2012- 2014, a efektywność wyko- rzystania będzie wynosić ok. 87%. Powstają nowe obszary rozwoju produktów oraz biznesu – to pole dla mikrobiologii, zastosowania produktów bakteryjnych i nowoczesnych form uprawy. Znaczenia jeszcze bardziej będzie nabierała wiedza, precy- zyjne nawożenie wspomagane technologią i sposób uprawy. Zużycie nawozów glo- balnie rośnie, jednak poszczególne regiony świata cechuje odmienna dynamika. Światowy rynek to 230mln t sumy czystych składników N (57%), P (24%), K (19%). Europa to zale- dwie 10% globalnego zużycia nawozów, a Polska niecałe 1%. Dla porównania, same Indie zuży- wają 20,4 mln t czystego skład- nika N, podczas gdy cała Europa – 11 mln t. Chiny zużywają ponad 3 razy więcej potasu, bo aż 10,3 mln t K niż Europa – 3 mln t K. Globalny wzrost zużycia nawo- zów skorelowany jest z popytem na żywność, a ta z globalnym trendem wzrostu populacji – z 8 mld ludzi na świecie zegar światowy wskazuje, że w roku 2050 (tj. za 27 lat) będzie nas 9,8 mld – to wyzwanie jest bardzo ogólne, ale już się dzie- je. Wzrost na nawozy globalnie rośnie 1-2% rocznie, a w poszcze- gólnych regionach zachodzą ważne zmiany po stronie popytu i podaży. W sektorze nawozów nowe moce rosną poza Europą. W krótkim okre- sie, bo do 2027 roku będą wywierały ogromną presję na UE – zmienić to może wprowadzenie gra- nicznej opłaty węglowej (CBAM). Aby Polska sko- rzystała z tych rozwiązań musi sama szybko mo- dernizować swój model wytwarzania amoniaku i jego pochodnych.