Gazeta AgroNews Nr 49

PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 48 20. AgroNews .com.pl W tym roku do krajowego rejestru wpisano 6 nowych odmian jęczmienia ozimego: oWinnie (nazwa hodowlana - Br 12288p5) odmiana wielorzędowa pastewna; zgłaszający: DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o. o KWS Exquis (nazwa hodowlana - KM 13CO06) odmiana wielorzędowa pastewna; zgłaszający: KWS Lochow Polska sp. z o.o. o KWS Tolanis (nazwa hodowlana - KW 6-1971) odmiana wielorzędowa pastewna; zgłaszający: KWS Lochow Polska sp. z o.o. o SU Majella (nazwa hodowlana - NORD 18012/4) odmiana wielorzędowa pastewna; zgłaszający: Saaten-Union Polska sp. z o.o. o Lady (nazwa hodowlana - 65-37C) odmiana wielorzędowa pastewna; zgłaszający: DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o. o Sonja (nazwa hodowlana - SZD W2082) odmiana dwurzędowa browarna; zgłaszający: Saatbau Polska sp. z o.o. Jednym z czynników umożliwiających dobry rozwój jęcz- mienia ozimego w jesieni i stwarzających lepsze warun- ki dla przezimowania jest dobór odpowiedniego przed- plonu. Ze względu na wczesny siew jęczmienia ozimego, przedplon powinien możliwie wcześnie zejść z pola, aby było dość czasu na właściwe przygotowanie roli. Bardzo dobrym przedplonem dla jęczmienia ozimego jest rze- pak ozimy, wczesne ziemniaki, groch, mieszanka wyki z żytem, mieszanki roślin strączkowych uprawiane na zie- lonkę lub susz. W przypadku braku takiego stanowiska można uprawiać jęczmień po zbożach: żyto, owies. W przypadku uprawy jęczmienia na cele browarne należy wykluczyć stanowiska po motylkowych i strączkowych. Niewskazana jest uprawa po pszenicy, ponieważ upra- wiane obecnie odmiany pszenicy należą do późnych i średnio późnych, co powoduje zbyt późny siew jęczmie- nia. Nie należy uprawiać jęczmienia po jęczmieniu, głównie ze względu na możliwość silnego porażenia chorobami, szczególnie podsuszkowymi. Po zbiorze rośliny przedplonowej, aby przeciwdziałać nadmiernemu przesuszaniu należy zastosować podoryw- kę bezpośrednio po zbiorze przedplonu i natychmiast ją zabronować. Bronowanie nie tylko ogranicza straty wody, lecz także pobudza chwasty do kiełkowania. Po upływie 8-10 dni od pierwszego bronowania, pole bro- nuje się ponownie przede wszystkim w celu zniszczenia kiełkujących chwastów. Podorywkę należy wykonać na głębokość 8-12 cm. W uproszczonych systemach upra- wy podorywka zastępowana jest uprawą przy użyciu brony talerzowej lub kultywatora podorywkowego. Orkę siewną należy wykonać co najmniej na dwa tygo- dnie przed terminem siewu. Siew jęczmienia ozimego Z wczesnym rozwojem wiąże się rów- nież największa wśród zbóż tolerancja na suszę wiosenną, dzięki możliwości najlepszego wykorzystania zapasów wody po zimowej. Dzięki wczesnemu schodzeniu z pola jęczmień ozimy jest bardzo dobrym przedplo- nem dla rzepaku ozimego. Wadą jęczmienia ozi- mego jest natomiast mała wierność plonowania wynikająca ze słabej zimotrwałości i wrażliwości na kulturę gleby. PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 48 AgroNews .com.pl 21. w nieodleżałą glebę jest jedną z ważniejszych przyczyn słabego przezimowania. Orka siewna powinna być wykonana równo, aby nie zacho- dziła potrzeba jej wyrównania kilkakrotnym bronowaniem. Przedsiewną uprawę roli po ziemniakach ogra- nicza się do wyrównania pola usunięcia bruzd i zagłębień, które pozostawiają maszyny. Zwy- kle wystarcza wtedy użycie kultywatora i bro- ny. W uprawie jęcz- mienia ozimego istotnym czynni- kiem jest zakwa- szenie gleby. Kwa- śny odczyn gleby utrudnia dobre zahartowanie ro- ślin przed zimą i w konsekwencji przyczynia się do słabego przezimo- wania. Gleby zakwaszo- ne wykazują na ogół niedostateczną zawartość przyswajalnego dla roślin magnezu. Stąd wy- nika konieczność wapnowania, które najlepiej wykonać po zbiorze przedplonu, przed wyko- naniem podorywki (w razie konieczności moż- na przed wykonaniem orki siewnej). Wysokość dawki wapna zwykłego, jak i magnezowego ustala się na podstawie stopnia zakwaszenia gleby i jej zwięzłości. Jęczmień ozimy wykazuje bardzo dużą wraż- liwość na niedobór fosforu i średnią wrażli- wość na niedobór potasu w glebie. Wielkość zalecanych dawek nawozów fosforowych i po- tasowych zależy od kompleksu glebowego i zasobności gleby w te składniki. Nawozy fos- forowo-potasowe należy zastosować najlepiej pod orkę siewną w ilości: 50-90 kg P2O5 / ha 60-120 kg K2O / ha Przedsiewna dawka azotu nie powinna prze- kraczać 20 kg N / ha. Na wiosnę należy zastosować nawożenie azotem w ilości 80-100 kg/ha, łącznie z nawożeniem jesien- nym (w dwóch terminach) - 2/3 ilości - w czasie ruszenia wegetacji - 1/3 - w fazie strzelania w źdźbło lub też 1/2 daw- ki bardzo wczesną wiosną i pozostałą część w fazie strzelania w źdźbło. Wwarunkach województwa lubuskiego jęczmień ozimy powinien być zasiany w pierwszej połowie września. Zbyt wczesne siewy (sierpniowe) są nie- wskazane, ponieważ wzrasta wówczas niebezpie- czeństwo porażenia roślin mączniakiem i innymi chorobami, wystąpienia szkodni- ków, zwłaszcza much zbożowych i mszyc. Ilość wysiewu zale- ży od jakości gleby, ciężaru 1000 ziaren, uprawianej odmia- ny, przedplonu i wy- nosi 140-180 kg/ha. Optymalna głębo- kość siewu 3-4 cm, zaś rozstawa 10-12 cm Głębokość siewu nie ma istotnego wpływu na przezimowanie. Przed siewem ziarno należy starannie zaprawiać. Zaprawianie ziar- na chroni plantację przed szeregiem chorób przeno- szonych poprzez materiał siewny. W celu zapewnienia wszystkich zabiegów ochro- niarskich i nawozowych wskazane jest założenie ścieżek przejazdowych. Jeżeli są trudności z wyko- naniem ścieżek przejazdowych można wykorzystać do wykonania zabiegów w późniejszych fazach roz- wojowych, zaznaczone pierwsze ślady przejazdów po polu dostosowane do szerokości roboczej opry- skiwacza. Jesienią, ze względu na wczesny siew i szybki wzrost, w uprawie jęczmienia ozimego może wy- niknąć konieczność zastosowania zabiegów ochro- ny roślin. Przed większością chorób w tym okresie chronią plantacje jęczmienia zaprawy, jednakże w ostatnich latach pojawiła się choroba - żółta wiru- sowa karłowatość jęczmienia - przenoszona przez mszyce. W okresie ciepłej i długiej jesieni na plan- Dzięki wczesnemu schodzeniu z pola jęczmień ozimy jest bardzo do- brym przedplonem dla rzepaku ozi- mego. Nie należy uprawiać jęcz- mienia po jęczmieniu, głównie ze względu na możliwość silnego pora- żenia chorobami, szczególnie pod- suszkowymi.