Gazeta Interaktywna Nr 57
sprowokują do kiełkowania chwasty i samosie- wy. Po skiełkowaniu chwastów (faza liścieni do pierwszego liścia) można użyć brony mulczowej by zniszczyć kiełkujące siewki. Do takiego za- biegu mogą być też wykorzystywane inne urzą- dzenia –warunek jest jeden –głębokość pracy nie powinna przekroczyć 5 cm. Unikamy wów- czas przesuszenia gleby. Uprawa przedsiewna Doświadczenia rolników z ostatnich lat pokazują, że najlepiej jest wykorzystywać do przygotowania pola przed siewem wszelkiego rodza- ju agregaty uprawowe. Glebę uprawiamy płytko, bezpośrednio przed siewem (1 do 7 dni przed planowanym terminem siewu. Takie działanie pozwoli na zmniejszenie strat wody glebowej. Używanie pługa i wyciąganie wilgotnej gleby mają sens tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby jest silnie przesuszona, prognozy meteorologiczne nie zapowiadają opadów. Najlepiej orkę wykonywać nocą, bezpośrednio przed siewem rzepaku. Pozwoli to zminimalizować straty wody w wyciągniętej przez pług glebie. Rzepak wymaga gleby o odczynie zbliżonym do obojętnego. Należy pamiętać o regularnym (co 3 –4 lata) badaniu gleb pod kątem określenia pH gleby oraz zasobności w podstawowe składniki pokarmowe. W przypadku konieczno- ści zastosowania nawozów wapniowych stosu- jemy je na ściernisko bezpośrednio po żniwach. Fosfor powinien przedsiewnie trafić głębiej – stymuluje to wzrost korzeni palowych. Potas, magnez isiarka mogą być w strefie włośnikowej. Siew Czasy, kiedy jako materiału siewnego używaliśmy nasion pozyskiwanych z własnych pól na szczęście są już za nami. Obecnie planta- cje rzepaku są obsiewane materiałem kwalifiko- wanym, przygotowywanym i dystrybuowanym przez profesjonalne firmy nasienne. Nie zwalnia to jednak rolnika, że sprawdzenia jakości dostarczonych nasion. Po otrzymaniu materiału siewnego należy sprawdzić masę tysiąca nasion. Robimy to zawsze. Błędne dane spowodują zmianę obsady nawet o 10 –20 %. Kiedy znacząco (15-30%) odbiegają od danych z etykiety –należy taki materiał reklamować. Dobrze jest też skontrolować wyrównanie nasion. Drobne nasiona w siewniku zbożowym osiądą na dnie skrzyni. Są wówczas wy- siewane na początku i zagęsz- czają obsadę. Grubsze są wy- siewane na końcu i zbyt rzadko. Przy zakupie jednostek siew- nych także sprawdzamy wy- równanie. Ideałem byłoby sprawdzenie parametrów siły kiełkowania. Zawsze należy zostawić próbkę w słoiku z wyciętą etykietą z opakowania. W przypadku słabych wschodów na polu będzie możliwość szybkiego sprawdzenia, czy powodem nie była zła siła kiełkowania. Zazwyczaj kupujemy nasiona zaprawiane fungicydami i insek- tycydami. Informacje o zastosowanych preparatach zawsze znajdziemy na etykiecie opakowania nasion. Nie wszystkie nasiona są zaprawione przeciwko szkodnikom. Takie uprawy z reguły mają gorszy start jesienią –są bowiem intensywnie atakowane przez pchełki, śmietki kapuściane czy śmietki kiełkówki. Coraz częściej spotykamy materiał siewny zaprawiony dodatkowo mikronawozami. To dobra inwestycja – mikronawożenie stosowane jako zaprawa poprawia warunki pokarmowe siewek rzepaku i zapewnia im silniejszy wigor początkowy. Rzepak ozimy powinien być siany na głębokość 3-5 cm. Na glebach ciężkich zlewnych płycej –pod warunkiem dobrego przykrycia nasion. Na glebach lekkich można siać głębiej-uważać na zapadanie się redlic. Głębokość siewu musi zapewnić dobre otoczenie nasiona glebą oraz podsiąkanie wody oraz chroni siewki przed herbicydami glebowymi. Należy uważać na stałą głębokość siewu – uzyskujemy to przy mniejszych prędkościach roboczych. Glebę przy siewie dociskamy wgłęb- nie. Równomierne wschody osiągamy wówczas gdy siewki mają dobre podsiąkanie wody. Należy dążyć do tego by nasiona były otoczone z boków i pod spodem glebą a warstwa nad nasionem powinna być luźna. Należy unikać siewu w mokrą glebę! PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 57 Sukces w uprawie rzepaku w dużej mierze zależy od agrotechniki i ochrony stosowanej jesienią. Rzepak ozimy – jesień decyduje o sukcesie uprawy Rzepak ozimy jest rośliną szczególnej troski. To uprawa trudna, wymagająca zarówno pod względem stanowiska jak i nawożenia czy też ochrony chemicznej. PRODUKCJA ROŚLINNA NUMER 57 P rawidłowe założenie uprawy wymaga staranności i dużego nakładu finanso- wego. Sukces w uprawie rzepaku w du- żej mierze zależy od agrotechniki i ochrony sto- sowanej jesienią.przez choroby grzybowe, takie uprawy. Sianie w pełną pulę chwastową i samosiewy spowoduje gorszy start rzepaku. Nie jest przesadą stwierdzenie, że o sukcesie uprawy rzepaku decydu- je zbiór rośliny poprzedzającej. Dwa najważniejsze elementy to przygotowanie sieczkarni kombajnu oraz prawidłowe ustawienie parametrów koszenia. Pierwszy element zapobiegnie problemom związanym z zaleganiem resztek pożniwnych w górnej warstwie gleby. Drobno pocięta słoma, zastosowanie na ściernisko nawozów azotowych np. w postaci RSM, preparatów przyspieszających mineralizację czy też wapnowanie spowodują, że resztki roślinne będą szybko przetwarzane w masę próchniczną i nie będą tworzyły się „poduszki” ze słomy utrudniające siew i kiełkowanie roślin rzepaku. Innym problemem jest pula chwastowa. Płytkie zabiegi agrotechniczne stosowane bezpo- średnio po zakończonych żniwach pozwolą zachować wodę glebową. Przede wszystkim jednak Zwalczanie samosiewów i chwastów Najczęstszym przedplonem pod uprawę rzepa- ku są zboża. Krótki okres między żniwami a terminem siewu nie sprzyja stosowaniu uprawek. Samosiewy zbóż stanowią potężny problem w nowo założonych plantacjach rzepaku. Są silną konkurencją w dostępie do wody i składników pokarmowych. Duża ilość samosiewów często wymaga od rolnika powtórzenia zabiegu herbicydowego, a tym samym generuje większe koszty założenia 16. AgroNews .com.pl AgroNews. com.pl 17.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTMwNTg=