Tuńczyk błękitnopłetwy – nowy gatunek CITES?

Państwowa Rada Ochrony Przyrody (organ naukowy Konwencji CITES w Polsce) potwierdza, że tuńczyk błękitnopłetwy spełnia wszystkie kryteria kwalifikujące go do objęcia I Załącznikiem CITES:  zarówno pod względem obecnego stanu populacji, jak i wysokiej presji gospodarczej. PROP alarmuje: konieczne jest podjęcie działań zmierzających do ograniczenia zagrożenia dla tego gatunku. Najlepszy, rekomendowany sposób to włączenie go do Konwencji Waszyngtońskiej. Pozwoli to na  kontrolę komercyjnego wykorzystywania tuńczyka i umożliwi odbudowę jego populacji.

Monako złożyło propozycję włączenia tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) do I Załącznika Konwencji Waszyngtońskiej (CITES). Załącznik I CITES zapewnia najwyższy stopień ochrony gatunku poprzez szczególne ograniczenia handlu. Objęcie tuńczyka błękitnopłetwego I Załącznikiem CITES oznacza w praktyce eliminację masowych połowów do celów komercyjnych, a także pełną kontrolę nad importami i eksportami wszelkich jego okazów (żywych, martwych, przetworzonych).

Propozycja Monako to odpowiedź na niepokojące dane o gwałtownym zmniejszaniu się populacji tego gatunku na świecie. Według dostępnych danych, w ciągu ostatnich 50 lat populacja tego gatunku w morzu śródziemnym zmniejszyła się o prawie 75%, natomiast w zachodnim Atlantyku nawet o prawie 83%. Powodem zagrożenia populacji tuńczyka błękitnopłetwego jest duże zapotrzebowanie rynku rybackiego na mięso tego gatunku, które doprowadziło do nadmiernych połowów i w konsekwencji zagrożenia wyginięciem. Tuńczyk błękitnopłetwy jest również obiektem połowów wędkarskich, traktowany jako cenne trofeum.

Wśród krajów, które poparły propozycje Monako są już: m.in. Francja, Wielka Brytania, Holandia, Niemcy. Większość krajów członkowskich opowiedziała się za propozycją Monako.

CITES to Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem. Ma za zadanie przeciwdziałać nadmiernej eksploatacji gatunków dzikiej fauny i flory, które w wyniku gospodarczego zapotrzebowania stały się bezpośrednio zagrożone wyginięciem. Ograniczenie popytu na zagrożone gatunki, poprzez ograniczenia przewozu i działań komercyjnych, w przypadku gatunków o dużym znaczeniu komercyjnym to najskuteczniejszy choć pośredni mechanizm redukcji presji wywieranej na ich populacje.

Źródło: Ministerstwo Środowiska, www.mos.gov.pl, fot. sxc.hu

Zostaw komentarz

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Kontrakty na zboża i oleiste znów na minusie

Przedświąteczny tydzień przynosi korektę spadkową wcześniejszych wzrostów na giełdowym rynku zbóż i oleistych. Czwartek jest ostatnią w tym tygodniu sesją w Chicago i Paryżu....
13,428FaniLubię
7,105ObserwującyObserwuj
3,946ObserwującyObserwuj
8,520SubskrybującySubskrybuj
Verified by ExactMetrics