Basic HTML Version
Z
najomość objawów niedoboru
poszczególnych składników pokarmowych
jest konieczna w uprawie każdej rośliny.
Pozwala trafnie ocenić przyczynę
niepożądanych zmian na roślinie, a co za tym
idzie zastosować odpowiedni nawóz lub inny
środek zapobiegawczy.
Kukurydza, ze względu na wysoki
potencjał plonotwórczy, wykazuje duże
zapotrzebowanie na składniki pokarmowe,
przede wszystkim na azot, fosfor, potas
i magnez, a z mikroelementów na cynk
i mangan. To czy składniki pokarmowe
są wykorzystywane przez rośliny, nie
zawsze zależy od ich obecności w glebie.
Niejednokrotnie zdarza się, że makro- lub
mikroelementy nie są pobierane z powodu
nieodpowiedniego pH gleby i zbyt
jednostronnego nawożenia.
Biorąc pod uwagę fosfor w uprawie kukurydzy,
krytycznym momentem jest okres wiosennych
chłodów. Temperatura gleby spada wówczas
poniżej 12°C, co prowadzi do ograniczenia
pobierania fosforu przez młode rośliny, które nie
są jeszcze dobrze rozwinięte. Efektem tego jest
zahamowanie wzrostu i wystąpienie objawów
w postaci czerwono-fioletowych przebarwień
obrzeży liści i łodyg. W takiej sytuacji dobrze
sprawdza się podanie fosforu za pomocą
dostępnych na rynku nawozów dolistnych.
W późniejszym okresie wzrostu kukurydzy
niedobór fosforu wpływa ujemnie na zawiązanie
i wypełnienie ziarna. Kolby są wówczas
małe, często skręcone z niedorozwiniętymi
ziarniakami. Ponadto niedobór tego składnika,
zwłaszcza w rozwoju początkowym rośliny,
przyczynia się do rozwinięcia płytkiego i słabo
rozgałęzionego systemu korzeniowego.
Niedobór azotu rozpoznać można po żółknięciu
liści, początkowo od szczytu, następnie wzdłuż
nerwu głównego. W wyniku tych zmian
Jak żywić kukurydzę?
Kukurydza wykazuje duże zapotrzebowanie na azot,
fosfor, potas, magnez, cynk i mangan.
wegetacja jest przyspieszona, jednak plon
zielonej masy i ziarna jest znikomy. Azot jest
bardzo ważnym składnikiem pokarmowym
podczas całej wegetacji. Przy niedoborze azotu
w fazach krytycznych kolby są małe i słabo
wypełnione na szczycie.
Niedobór określonych składników w roślinie
może również wynikać z nadmiernego
jednostronnego nawożenia, co powoduje,
że nadmiar jednych blokuje pobieranie
innych. Zielone znamiona kolby w czasie
dojrzewania ziarna są wskaźnikiem
przenawożenia azotem w stosunku do innych
składników pokarmowych.
Na niedobór potasu wskazuje żółknięcie
lub zasychanie szczytów i brzegów liści,
szczególnie w dolnych partiach. Kolby
są mniejsze i jest ich niewiele, ponadto
występuje źle wypełniony szczyt kolby
i luźne osadzenie ziaren. Prawidłowe
zaopatrzenie rośliny w potas zwiększa
odporność kukurydzy na suszę, zapewnia
dobry plon zielonej masy i ziarna. Jednak
optymalne działanie tego pierwiastka jest
ściśle powiązane z magnezem.
Liście kukurydzy pobierają 1/3 zawartego
w roślinie magnezu, tyle samo co ziarno. Na
niewystarczające zaopatrzenie w magnez
wskazują żółto-białe przebarwienia wzdłuż
nerwów oraz często widoczne czerwone
przebarwienia na dolnej stronie liści
niżej położonych. Występuje wtedy tzw.
pasiastość liści kukurydzy.
Biorąc pod uwagę mikroelementy, kukurydza
jest najbardziej wrażliwa na niedobór cynku,
który odpowiada za procesy enzymatyczne
i syntezę białek w roślinie. Zwiększa on
odporność na suszę i choroby oraz
efektywność nawożenia azotem.
Niedobór cynku w kukurydzy
Niedobór azotu
rozpoznać można
po żółknięciu liści,
początkowo
od szczytu,
następnie wzdłuż
nerwu głównego.
W wyniku tych
zmian plon
zielonej masy
i ziarna jest
znikomy.
38
numer 02
produkcja roślinna