Basic HTML Version
producentów kukurydzy stanowią
absolutne minimum, niezbędne dla
implementacji postanowień decyzji Komisji
2003/766/WE. Decyzja ta reguluje na
poziomie Unii Europejskiej jednolite zasady
zwalczania tego szkodnika, określając
wspólne ramy prawne, które powinny
być przyjęte przez wszystkie państwa
członkowskie Unii Europejskiej. Tym samym
zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa
ma status organizmu kwarantannowego na
terenie całej Unii Europejskiej.
MRiRW poinformowało, że przepisy
krajowe dotyczące zwalczania zachodniej
kukurydzianej stonki korzeniowej były
opracowywane z uwzględnieniem opinii
zgłaszanych przez podmioty objęte tymi
regulacjami, tak aby minimalizować
obciążenia nakładane na rolników.
Z zakazu przemieszczania świeżych roślin
kukurydzy i ich części poza obszar objęty
strefą zasiedlenia i strefą ryzyka wyłączone
zostało przemieszczanie tych roślin
w obrębie jednego miejsca produkcji oraz
do zakładu przetwórczego zlokalizowanego
na terenie powiatu sąsiadującego
bezpośrednio z obszarem objętym strefą
zasiedlenia i strefą ryzyka. Według
MRiRW, nie znajduje potwierdzenia zarzut
Związku, że obecne przepisy utrudniają
przemieszczanie roślin kukurydzy w obrębie
gospodarstwa, którego pola są położone na
obszarze kilku powiatów. Utrudnienia takie
mogłyby natomiast powstać, w przypadku
wystąpienia szkodnika poza obszarem
strefy zasiedlenia i strefy ryzyka.
W takim przypadku konieczne
byłoby wyznaczenie stref porażenia,
bezpieczeństwa oraz opcjonalnie
strefy buforowej, w których należałoby
podjąć działania zwalczające szkodnika.
Zakaz przemieszczania świeżych
roślin kukurydzy lub ich części, poza
obszar strefy porażenia, w okresie
występowania szkodnika, wynika wprost
z postanowień decyzji Komisji 2003/766/
WE.
Obecne przepisy nie wskazują późnego
siewu kukurydzy jako alternatywnej metody
ograniczania występowania zachodniej
kukurydzianej stonki korzeniowej, ponieważ
metoda ta jest niepraktyczna w polskich
warunkach. Rozwiązanie takie obejmowały
natomiast wcześniejsze przepisy dotyczące
zwalczania szkodnika.
GMO w walce ze stonką
– regulacje prawne
Dariusz Mamiński, odnosząc się do uwag
dotyczących możliwości stosowania
roślin genetycznie zmodyfikowanych
w celu ochrony upraw kukurydzy przed
zachodnią kukurydzianą stonką korzeniową,
poinformował, że wprowadzanie do obrotu
produktów genetycznie zmodyfikowanych
na terenie Unii Europejskiej, a więc
i w Polsce, regulowane jest na poziomie
wspólnotowym i nie ma możliwości, aby
poszczególne państwa członkowskie
samodzielnie decydowały o wprowadzaniu
do uprawy danego produktu.
Obecnie w rejestrze genetycznie
zmodyfikowanej żywości i pasz
dopuszczonych do obrotu i stosowania na
terenie Unii Europejskiej znajduje się 40
produktów: 23 modyfikacje kukurydzy, 7
modyfikacji bawełny, po 3 modyfikacje soi
i rzepaku, 1 modyfikacja buraka cukrowego,
1 modyfikacja ziemniaka oraz 2 modyfikacje
mikroorganizmów.
Na liście wprawdzie znajdują się
modyfikacje kukurydzy warunkujące
odporność na zachodnią stonkę korzeniową,
takie jak DAS 59122, MON 863, MON
88017 czy MIR 604 oraz kombinacje tych
modyfikacji, nie są one jednak dopuszczone
do uprawy na terenie Unii Europejskiej
i mogą być stosowane wyłącznie jako
żywność, pasze i do przetwarzania.
Obecnie tylko dwie modyfikacje – kukurydza
MON810, odporna na owady z rzędu
Lepidoptera
(a więc omacnicę prosowiankę
i różne gatunki Sesamii) i ziemniak EH92-
527-1 mogą być uprawiane na terenie
Unii Europejskiej, a więc żadne z państw
członkowskich Unii Europejskiej nie ma
prawa opierania programu zwalczania
i zapobiegania rozprzestrzenianiu się
zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej
o stosowanie odmian genetycznie
zmodyfikowanych, odpornych na tego
szkodnika.
Zdaniem
PZPRZ dalsze
utrzymywanie
w mocy
rozporządzenia
dotyczącego stonki
kukurydzianej
będzie miało
bardzo
negatywny skutek
finansowy dla
producentów
rolnych.
42
produkcja roślinna
numer 02