Page 4 - AgroNews Magazine Nr.6

Basic HTML Version

4
numer 06
produkcja roślinna
Jesienna
ochrona
herbicydowa
zbóż ozimych
Chwasty są ważnym składnikiem
agroekosystemu, bezpośrednio konkurują
z roślinami uprawnymi o wodę, światło
i składniki pokarmowe oraz powodują straty
w plonie roślin.
W
raz ze zwiększającą się
powierzchnią uprawy
i intensyfikacji produkcji zbóż,
wzrasta zagrożenie ze strony chwastów,
takich jak: miotła zbożowa, owies głuchy,
wyczyniec polny, przytulia czepna, fiołek
polny, bodziszek drobny czy maruna
bezwonna. Chwasty te są trudne
do zniszczenia, z uwagi na podobny
do zbóż rytm biologiczny, a ponadto
wytwarzają dużą liczbę nasion osypujących
się przed zbiorem, co powiększa zapas
nasion chwastów w glebie.
Wiele z nich, na skutek kompensacji, występuje
masowo i mogą być bardzo konkurencyjne
dla pozostałych gatunków. Wyeliminowanie
jednego gatunku stwarza warunki do wzrostu
innych chwastów, które mogą się silnie
rozwijać i ujemnie wpływać na rozwój roślin.
Natomiast dla uzyskania wysokich i dobrej
jakości plonów wskazane jest zniszczenie
od 4 do 6 gatunków chwastów dominujących
łącznie z jednoliściennych i dwuliściennych.
W zasiewach zbóż ozimych spotyka się
ponad 150 gatunków chwastów pospolitych
i ok. 100 gatunków chwastów występujących
w mniejszych ilościach. Nie wszystkie jednak
rosną w każdym łanie zboża ozimego.
Najczęściej w zbożach ozimych występują
z gatunków jednoliściennych: miotła
zbożowa, wyczyniec polny, perz właściwy,
a z dwuliściennych: przytulia czepna, maruna
bezwonna, gwiazdnica pospolita, fiołek polny,
jasnoty, bodziszki, przetaczniki oraz chwasty
jare np. rdesty, gorczyca polna i trwałe.
Wszystkie gatunki zbóż ozimych wymagają
skutecznej ochrony przed chwastami, ale
wśród nich
pszenica ozima
jest najbardziej
narażona na konkurencję chwastów z uwagi
na początkowo wolny wzrost, słabsze
ulistnienie i rozkrzewione w porównaniu
do innych zbóż. Dlatego łany pszenicy
są zwykle silniej opanowane przez niektóre
W zbożach
ozimych okresy
krytycznej
wrażliwości na
zachwaszczenie
występują
jesienią i wczesną
wiosną, zanim
rośliny zbożowe
osiągną przewagę
konkurencyjną
nad chwastami.