Basic HTML Version
6
numer 06
produkcja roślinna
gatunki chwastów niż łany żyta, a stosunkowo
najmniej zachwaszczone są łany jęczmienia.
Żyto
w dużym stopniu oddziałuje
konkurencyjnie na chwasty, ale potrzeba
odchwaszczania jest równie konieczna, jak
w innych zbożach, np. pszenicy. Zboża ozime
są bardziej narażone na zachwaszczenie niż
jare, co wynika ze wschodów chwastów
zarówno jesienią, jak i wiosną. Jesienna wilgoć,
korzystne oświetlenie, dodatnia temperatura
i początkowe wolne tempo wzrostu zbóż
powoduje, że chwasty rosnące w oziminach
rozrastają się silniej niż rośliny ze wschodów
wiosennych i wytwarzają więcej nasion.
Miotła zbożowa w czasie wilgotnej jesieni
intensywnie się rozrasta, wytwarzając
kilkanaście pędów, a wiosną wschody
miotły są mniej liczne, wytwarza tylko 3‑4
pędy, przez co konkurencyjne oddziaływanie
na rośliny zbożowe jest mniejsze. W zbożach
ozimych okresy krytycznej wrażliwości
na zachwaszczenie występują jesienią
i wczesną wiosną, zanim rośliny zbożowe
osiągną przewagę konkurencyjną nad
chwastami.
Znaczna część chwastów (miotła,
gwiazdnica, mak, maruna, przytulia czy
fiołek) pojawia się na polu już jesienią
i konkuruje z roślinami uprawnymi.
Dlatego
chwasty należy jak najwcześniej wyeliminować
z łanu zbóż poprzez odchwaszczanie
jesienią, podczas gdy chwasty znajdują
się w fazach rozwojowych o największej
wrażliwości na herbicydy. Zatem ten termin
zabiegu w zbożach ozimych uznawany jest
za podstawowy, a wiosenne odchwaszczanie
jako zabiegi uzupełniające, zwalczające
chwasty ze wschodów wiosennych.
Poprawny wybór terminu jesiennego
odchwaszczania jest warunkiem skuteczności
zabiegu. Jesienią w zbożach ozimych zabiegi
możemy wykonać bezpośrednio po siewie
przed wschodami (herbicydy doglebowe)
lub po wschodach w różnych fazach
rozwojowych do końca wegetacji jesiennej
(herbicydy doglebowo-dolistne lub dolistne).
Warunkiem skuteczności działania herbicydów
doglebowych jest dobra wilgotność gleby,
aby kiełkujące chwasty mogły pobierać
herbicydy. Natomiast w warunkach suchej
jesieni korzystniej jest odchwaszczać
zboża ozime po wschodach. Herbicydy
zbożowe, znajdujące się na rynku w ofercie
handlowej, przeznaczone do jesiennego
zwalczania chwastów charakteryzują się
szerokim spektrum zwalczanych gatunków,
w tym niszczą miotłę zbożową oraz gatunki
dwuliścienne.
Bezpośrednio po siewie (przed wschodami
roślin)
w pszenicy ozimej, pszenżycie oraz
życie można zastosować herbicyd Racer
250 EC w dawce 1,0 – 2,0 l/ha zwalczający
miotłę zbożową i chwasty dwuliścienne
(jasnoty, maki, samosiewy rzepaku). Po siewie
oraz po wschodach od 2-go liścia do końca
wegetacji w zbożach (bez jęczmienia) zalecany
jest również jeden z herbicydów opartych
na chlorsulfuronie (Glean 75 WG, Helm Sulfi 75
WG czy Maczuga 75 WG). Zniszczone zostaną
takie gatunki jak: bodziszek, miotła, jasnoty,
przytulia, samosiewy rzepaku czy chwasty
rumianowate. Jeżeli na polu występuje
dodatkowo fiołek polny oraz przetaczniki,
zaleca się stosowanie od siewu do końca
wegetacji jesiennej, we wszystkich gatunkach
zbóż ozimych, środków zawierających
dwie substancje aktywne: diflufenikan
oraz izoproturon (Cougar 600 SC, Legato
Plus 600 SC w dawce 1,25 – 1,5 l/ha).
Podobnym spektrum zwalczanych gatunków
chwastów charakteryzuje się Pelikan Plus
550 SC (diflufenikan + izoproturon), zalecany
do odchwaszczania zbóż ozimych za wyjątkiem
żyta, w terminie przed wschodami oraz od 3-go
liścia do końca wegetacji jesiennej. Jesienne
odchwaszczanie zbóż ozimych nadal można
prowadzić w oparciu o dobrze znany i szeroko
stosowany w praktyce rolniczej chlorotoluron –
substancja aktywna herbicydów Tolurex 500 SC
oraz Lentipur Flo 500 SC.
Tolurex 500 SC jest adresowany do zwalczania
miotły zbożowej, wyczyńca polnego
oraz niektórych gatunków chwastów
dwuliściennych w pszenicy, pszenżycie
i jęczmieniu ozimym, ale w różnych terminach
stosowania. W pszenicy i pszenżycie
zalecany jest bezpośrednio po siewie,
Zboża ozime
są bardziej
narażone na
zachwaszczenie
niż jare, co
wynika ze
wschodów
chwastów
zarówno jesienią,
jak i wiosną.