uwzględnieniu aspektów ekonomicznych,
żywieniowych oraz prośrodowiskowych,
w ramach, którego realizowany jest
program wieloletni o charakterze naukowo
-
wdrożeniowym „Ulepszanie krajowych źródeł
białka roślinnego, ich produkcji, systemu
obrotu i wykorzystania w paszach”.
W celu zmniejszenia importu białka paszowego
(
głównie poekstrakcyjnej śruty sojowej),
o około 50% w wyniku zwiększenia wartości
biologicznej i użytkowej białka roślinnego
pochodzącego z rodzimych surowców,
na podstawie Uchwały Nr 149/2011 Rady
Ministrów z dnia 9 sierpnia 2011 r. realizowany
jest wieloletni program „Ulepszanie krajowych
źródeł białka roślinnego, ich produkcji,
systemu obrotu i wykorzystania w paszach”.
Program realizowany jest w latach 2011 –
2015.
Program ten ma charakter badawczo –
wdrożeniowy, którego celem jest przyczynienie
się do zwiększenia powierzchni uprawy
rodzimych gatunków roślin strączkowych
i motylkowatych drobnonasiennych oraz
wykorzystania plonu w produkcji pasz dla
zwierząt monogastrycznych i przeżuwaczy
jako alternatywy do importowanej śruty
sojowej, uwzględniając efekty jakościowe
i ekonomiczne.
Realizacja Programu opiera się
na następujących priorytetach:
1)
zwiększenie stabilności i jakości plonu
wysokobiałkowych roślin strączkowych;
2)
nowe trendy w agrotechnice roślin
strączkowych i sposoby zwiększania
opłacalności uprawy;
3)
krajowe źródła białka roślinnego w żywieniu
zwierząt monogastrycznych;
4)
ekonomiczne uwarunkowania rozwoju
produkcji, infrastruktury rynku i systemu
obrotu, a także opłacalności wykorzystania
roślin strączkowych na cele paszowe w Polsce,
5)
produkcja wysokiej jakości pasz z trwałych
użytków zielonych.
Dodatkową informacją istotną z punktu
widzenia poszukiwania źródeł białka roślinnego
alternatywnego dla soi GMO a wraz z tym dla
rynku paszowego jest podpisanie 17 stycznia
2014
r. przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi deklaracji „Soja Naddunajska”. Jej celem
jest zapewnienie w Europie zaopatrzenia
w białko roślinne wysokiej jakości, spełniające
wymagania europejskiego rynku i rolnictwa
jako odpowiedź na wzrastający popyt
konsumentów na produkty żywnościowe,
oparte na soi niemodyfikowanej genetycznie.
7.
Co dalej z moratorium w sprawie zakazu
wytwarzania, wprowadzania do obrotu
i stosowania w żywieniu zwierząt pasz
genetycznie zmodyfikowanych.
Zagadnienie dotyczące pasz genetycznie
zmodyfikowanych regulują, w szczególności,
przepisy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22
września 2003 r. w sprawie genetycznie
zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz. Urz.
UE L 268 z 18.10.2003 str. 1; Dz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, 432).
Przepisy te stanowią, że genetycznie
zmodyfikowany organizm do użytku
paszowego, pasza zawierająca lub składająca
się z GMO, pasza wyprodukowana z GMO
nie mogą być wprowadzane do obrotu,
przetwarzane lub stosowane w żywieniu
zwierząt jeśli nie zostało wydane stosowne
zezwolenie Komisji Europejskiej. Warunkiem
uzyskania zezwolenia jest przeprowadzenie
całego szeregu niezależnych badań
potwierdzających bezpieczeństwo takich pasz.
GMO dopuszczone przez Komisję Europejską
do obrotu jako pasza zostaje wpisane
do Wspólnotowego Rejestru Genetycznie
Zmodyfikowanej Żywności i Paszy i wówczas
może już być przedmiotem obrotu na rynku
Unii Europejskiej.
Wyniki badań przeprowadzanych w krajowych
jednostkach naukowo-badawczych, umożliwiać
będą podjęcie prawidłowej decyzji odnośnie
przesunięcia terminu wejścia w życie zakazu
lub jego uchylenia.
MARTA NOWAK-WOŹNICA
REDAKCJA AGRONEWS
Ograniczenie
zużycia surowców
wysokobiałkowych
w dwóch
ostatnich
sezonach jest
konsekwencją
utrzymującej
się tendencji
spadkowej
w chowie trzody
oraz podrożenia
komponentów
wysokobiałkowych
w relacji do zbóż,
w tym zwłaszcza
względem
kukurydzy, której
wykorzystanie
na pasze w tym
okresie wzrosło.
37
PRODUKCJA ZWIERZĘCA
