Gazeta Nr 51

PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 51 32. AgroNews .com.pl WYWIAD NUMER 30 PRODUKCJA ZWIERZĘCA NUMER 51 AgroNews .com.pl 33. W ostatnich latach ASF stał się w Polsce najgroźniejszą chorobą zakaźną wśród trzo- dy chlewnej. Zainfekowane świnie są trwale zakażone, a wirus jest obecny we wszystkich płynach ustrojowych, wydzielinach i wydali- nach. Rozsiewanie wirusa odbywa się zwy- kle po 7-10 dniach od wystąpienia gorączki. Najszybszą drogą rozsiewu są odchody oraz aerozol z płuc. Wirus może być przenoszony ze zwierząt chorych na zdrowe poprzez kon- takt bezpośredni albo pośredni (przez paszę, ściółkę, wodę, a także owady i przedmioty codziennego użytku). Szybkość zakażenia przebiega również po- przez kontakt bezpośredni, a utrwala się w stałe zakażenia w danej okolicy po- przez ozdrowieńców i bezobjawowych nosicieli. Jednak obecnie naj- większym wekto- rem rozprzestrze- niania się ASF jest dzik, dlatego syste- matycznie redukuje się jego liczbę. Dla- tego rolnik, produ- cent trzody chlew- nej, musi prowadzić skuteczną bioaseku- rację w swoim go- spodarstwie, tak aby zniwelować możliwość przedostania się tego groźnego wirusa do swojego stada. Inną, groźną chorobą dość powszechnie występującą jest różyca , która jest chorobą bakteryjną stosunkowo prostą do zdiagnozo- wania dzięki trzem charakterystycznym po- staciom. Jest to postać posocznicowa, gdzie występują ciemnoróżowe plamy na skórze oraz podwyższenie temperatury ciała, cza- sem występuje postać pokrzywkowa, czyli niebiesko-czerwone obrzęki przechodzące w strupy, a dalej postać przewlekła, która koń- czy się charłactwem, a w konsekwencji prze- wlekłym zapaleniem stawów. Tak czy ina- czej zawsze choroba ta powoduje straty w produkcji. Rolnik w celu zapobiegnięcia wy- stępowaniu w stadzie różycy świń powinien stosować odpowiednie szczepienia, dbać o warunki środowiska, odpowiednią wentyla- cję, właściwe żywienie i eliminować nagłe zmiany pasz. Następną groźną chorobą świń wysoce za- raźliwą wywoływaną przez wirusa jest cho- roba pęcherzykowa . Jej zakażenie przebie- ga poprzez kontakt ze zwierzętami chorymi, wtedy na tarczy ryjków pojawiają się charak- terystyczne pęcherzyki. Zapobieganie zaka- żeniu prosiąt polega na utrzymaniu właściwej higieny w kojcach (czyszczenie i odkażanie), a ponadto odpowiednie żywienie loch pro- śnych i karmiących w za- kresie witaminy A. Następną ważną choro- bą wywoływaną przez wirusa jest zakaźne odo- skrzelowe zapalenie płuc u świń, czyli grypa . Zaka- żenie przebiega szybko, głównie drogą kropelkową w czasie kaszlu lub kicha- nia. W zapobieganiu gry- pie świń bardzo ważne jest zachowanie dobrych wa- runków bytowych, aby nie było zbyt zimno i wilgot- no. Straty w przypadku tej choroby w zakresie zachowania przyrostów dziennych są duże, a rolnik-hodowca musi zadbać o obniżenie wilgotności w chlewni, utrzymywać suche stanowiska, unikać prze- ciągów, zbyt dużej obsady na metr kwadra- towy, odpowiednio zbilansowane żywienie oraz dezynfekować dwa razy w roku po- mieszczenia, w których przebywają świnie. Kolejną groźną chorobą, powodującą duże straty w produkcji trzody chlewnej są zakaź- ne biegunki prosiąt , których przyczyną jest bakteria. Rozpoznanie tej choroby jest pro- ste, gdyż prosięta wydalają odchody wraz ze śladami krwi, co powoduje ich osłabienie i wychudzenie. Nieleczone prosięta szybko padają. Zapobieganie zakaźnej biegunce pro- siąt polega na utrzymaniu właściwej higie- ny w kojcach (czyszczenie i odkażanie), a po- nadto odpowiednie żywienie loch prośnych i karmiących w zakresie dostarczania im odpo- wiedniej ilości witaminy A. Następną chorobą bakteryjną jest choro- ba obrzękowa prosiąt , atakuje przeważnie prosięta po odsadzeniu. Charakterystyczny- mi objawami są osowiałość, obrzęki powiek, krtani. Straty mogą sięgać nawet połowy sta- nu liczebnego. Zapobieganie polega na wła- ściwym żywieniu, wyeliminowaniu z dawek pasz zawierających świeże zboża zaraz po ze- braniu, przenoszenie do innych kojców, a w niektórych przypadkach, gdy już inne środ- ki zawodzą, należy podawać antybiotyki z wodą, oczywiście pod kontrolą lekarza wete- rynarii. W produkcji trzody chlewnej należy rów- nież uwzględnić występowanie chorób paso- żytniczych , których szkodliwość jest często niedoceniana, gdyż nie powodują bezpośred- nio padnięć zwierząt, ale jednak ich działanie W produkcji trzody chlewnej na- leży również uwzględnić wystę- powanie chorób pasożytniczych, których szkodliwość jest często niedoceniana, gdyż nie powodu- ją bezpośrednio padnięć zwierząt, ale jednak ich działanie obniża przyrosty i pogarsza jakość pozyskiwanego mięsa. obniża przyrosty i pogarsza jakość pozyski- wanego mięsa. Ponadto choroby pasożytni- cze są groźne dla ludzi, na przykład trechino- za czy wągrzyca. Zapobieganie i zwalczanie chorób pasożytniczych polega na eliminowa- niu gryzoni w chlewniach i magazynach pasz. Natomiast mięso ubijanych zwierząt musi być zawsze badane. Zwalczanie i zapobieganie chorobom paso- żytniczym, szczególnie robaczyc bytujących w przewodach pokarmowych jest trudne i odbywa się przy pomocy środków chemicz- nych, działających przeważnie na pasożyty dorosłe, a nie na ich jaja. Ma w tym miejscu duże znaczenie systematyczne odrobaczanie loch w okresach luźności oraz warchlaków przeznaczanych na tucz. Rolnik powinien za- wsze stosować ogólną higienę pomieszczeń inwentarskich, wybiegów i innych pomiesz- czeń gospodarskich. Jan Kałużny WODR