Basic HTML Version
Dodatki paszowe
a mleczność
Odpowiednio zbilansowana dawka to warunek
uzyskania satysfakcjonujących efektów
ekonomicznych w hodowli.
S
pecjalizacja gospodarstw w kierunku
produkcji mleka spowodowała liczne
zmiany w żywieniu bydła mlecznego.
Coraz wyższy potencjał genetyczny krów
oraz gwałtowny wzrost wydajności
ma swoje odzwierciedlenie w nowych
rozwiązaniach dotyczących żywienia.
Odpowiednio zbilansowana dawka, która
pokrywa zapotrzebowanie krów na wszystkie
składniki, witaminy i związki mineralne to
warunek uzyskania satysfakcjonujących
efektów ekonomicznych w hodowli.
Tradycyjne żywienie już nie wystarcza.
Hodowcy zdają sobie sprawę, że muszą
zastosować takie produkty w żywieniu,
które będą ograniczać występowanie
chorób metabolicznych, podnosić wskaźniki
rozrodu i poprawiać wydajność. Dlatego
też nieuniknione jest zastosowanie
specjalistycznych dodatków paszowych, które
kosztują, ale pozwalają podnieść zysk od
krowy, jaki jest uzyskiwany w gospodarstwie.
Wykorzystanie energii i białka zawartego
w dawce żywieniowej możliwe jest tylko
poprzez odpowiednie zbilansowanie potrzeb
mineralno-witaminowych, specyficznych dla
każdego systemu żywienia. Witaminy, makro
i mikroelementy są obok energii i białka
czynnikami, które są niezbędne do życia
i decydują o wzroście, kondycji, rozrodzie
zwierząt oraz ich produkcyjności, tj. wyższej
mleczności i zwiększonych przyrostach masy
ciała.
W sprzedaży mamy do wyboru szereg
dodatków paszowych oferowanych przez
różne firmy.
Jednak zakupując preparat, należy brać pod
uwagę:
n
dla jakiej grupy krów ma być
zastosowany?
n
czy dla krów w okresie: laktacji,
zasuszonych, czy w okresie
okołoporodowym?
Szczegółowe informacje dotyczące
stosowania preparatów, zawartości
poszczególnych komponentów
i dawkowania, zawarte są na etykietach na
opakowaniu.
Przedstawię kilka podstawowych
składników zawartych w dodatkach
paszowych, szczególnie zalecanych
w profilaktyce i zaburzeniach
metabolicznych w okresie
okołoporodowym, zwłaszcza w prewencji
ketoz. Syndrom ketozy w naszych
warunkach zaczyna występować już
w okresie wysokiej ciąży (9 miesiąc) oraz
między 2. a 6. tygodniem laktacji. Klinicznie
obserwujemy u krów utratę apetytu,
przebieranie w korycie, zostawianie części
paszy treściwej i kiszonki, przy większym
spożyciu słomy i siana. Obniżająca się
produkcja mleka powiązana jest z szybkim
chudnięciem. Schorzenie kończy się
nerwowymi oznakami, zaleganiem,
a w końcu śmiercią.
Oto poszczególne dodatki paszowe i ich
krótka charakterystyka:
n
beta-karoten – traktowany jest jako
dodatek poprawiający wskaźniki
płodności, a przede wszystkim
skuteczność unasieniania. Wpływa na
skrócenie okresu międzyciążowego, jak
44
numer 02
Hodowla