i terminowe
wykonanie niezbędnych
zabiegów pielęgnacyjnych
stwarzają
roślinom sprzyjające warunki do intensywnego
wzrostu. Wówczas kukurydza może łatwiej
„uciec” przed silniejszym atakiem niektórych
agrofagów (zwłaszcza ploniarki zbożówki).
Łatwiej też przezwycięża skutki opanowania
przez zgorzel siewek i inne choroby oraz
lepiej znosi słabsze żerowanie larw ploniarki
zbożówki, gąsienic omacnicy prosowianki,
rolnic, a także mszyc, wciornastków i innych
szkodników.
Bardzo ważnym zabiegiem dla utrzymania
dobrej zdrowotności roślin jest
zwalczanie
chwastów,
bowiem na wielu gatunkach
mogą rozwijać się i wstępnie żerować rolnice,
mszyce, wciornastki, zmieniki i inne szkodniki,
a także sprawcy chorób, np.: rdza kukurydzy,
które w okresie późniejszym stwierdza się
na kukurydzy. W sąsiedztwie plantacji należy
niszczyć zwłaszcza chwasty grubołodygowe,
w których mogą zimować gąsienice omacnicy
prosowianki.
Na małoobszarowych plantacjach od końca
czerwca do początku sierpnia wskazane jest
poszukiwanie i wycinanie roślin z objawami
porażenia:
głownią guzowatą, głownią pylącą
oraz chorobą szalonych wiech. Porażone
organy trzeba usuwać z plantacji i zniszczyć.
W celu ograniczenia strat powodowanych
przez choroby i szkodniki, a zwłaszcza fuzariozę
kolb, fuzariozę łodyg, omacnicę prosowiankę,
rolnice, urazka kukurydzianego, ptaki oraz
zwierzynę łowną należy
terminowo zebrać
plon,
gdy tylko ziarno osiągnie dojrzałość
zbiorczą.
Po zbiorze, słomę należy
nisko skosić
i pociąć na drobną sieczkę.
Na ścierń
trzeba zastosować rozdrabniacz resztek,
który może mechanicznie zniszczyć nawet
do 60 proc. gąsienic omacnicy prosowianki
przygotowanych do zimowania oraz część
zarodników grzybów chorobotwórczych.
Rozdrobnione resztki pożniwne należy głęboko
przyorać, by pozostałe gąsienice oraz zarodniki
grzybów i bakterie nie mogły wiosną wydostać
się na powierzchnię gleby.
Wskazana jest bieżąca
kontrola pojawu
i występowania chorób i szkodników,
wykonywana przez plantatora. W tym celu
trzeba raz w tygodniu poddawać dokładnym
oględzinom kilkanaście (kilkadziesiąt) kolejnych
roślin w rzędzie w pięciu miejscach plantacji.
W przypadku niektórych szkodników, np.:
omacnicy prosowianki, ploniarki zbożówki,
rolnic itp. można posłużyć się w monitoringu
pułapkami feromonowymi lub świetlnymi.
Do wykrywania obecności gatunków
żerujących w glebie konieczne może być
wykonanie odkrywek glebowych.
Jeżeli wystąpią trudności z identyfikacją
szkodnika lub choroby, można zwrócić się
16
numer 04
produkcja roślinna