J
akość produkcji w warzywnictwie objęta
jest wieloma rodzajami norm krajowych
i międzynarodowych. Ich przestrzeganie
wiąże się z odpowiednim zarządzaniem
procesem wytwórczym na każdym z jego
etapów. Poza wymaganiami prawnymi
dotyczącymi samych upraw ważne jest
także wdrażanie rozwiązań dotyczących
sposobu prowadzenia przedsiębiorstw.
Sektor warzywniczy, który korzysta w dużej
mierze z naturalnych zasobów środowiska
i właściwie jest na nich oparty, musi
odpowiedzialnie nimi gospodarować.
Tylko ich rozsądne wykorzystywanie
zapewni długofalowe zyski,
a przede wszystkim umożliwi
wytwarzanie bezpiecznych oraz
zdrowych produktów.
Bezpieczne warzywa
Na finalny produkt
sektora warzywniczego
wpływ ma cała gama
procesów, którymi
należy odpowiednio
zarządzać. Wykluczenie
zagrożeń dla zdrowia
oraz życia konsumentów
wymaga starannych
badań przeprowadzonych
wielowymiarowo na całym terenie
upraw, ale także w podmiotach,
które mają bezpośredni i pośredni
wpływ na końcowy produkt, trafiający
na stoły konsumentów. Eliminowanie zagrożeń
ma na celu przede wszystkim zapobieganie
skażeniom spowodowanym działaniem
mikroorganizmów lub obecnością metali
ciężkich i środków ochronnych. Poza samym
bezpieczeństwem żywności istotne jest także
kryterium higieny procesu. Konieczność stałego
i profesjonalnego nadzoru powodowana jest
także specyficznymi wymogami odbiorców
towaru, którzy chcą otrzymywać duże partie
z gwarancją jakości.
Bezpieczeństwo od pola do stołu
Produkcja warzyw – znajdująca się w złożonym
łańcuchu żywnościowym – objęta może być
certyfikacją na zgodność z akceptowalnymi
i rozpoznawalnymi na całym świecie
standardami GlobalGAP lub ISO 22000:2005.
Są one dobrowolnie przyjmowanymi
systemami zapewnienia bezpieczeństwa
żywności. O ile ISO 22000:2005 dotyczy
wszystkich rodzajów żywności, to GlobalGAP
jest już ściśle związany z pierwotną produkcją
rolną. Obejmują one całość procesów
wytwórczych od zarządzania i kontroli gleby
lub podłoża, przez działania przed zbiorem,
sam zbiór aż po postępowanie z produktem
po zbiorze. Każdy z tych etapów jest
szczegółowo analizowany i dopiero całościowa,
pozytywna ocena umożliwia przyznanie
certyfikatu. Przestrzeganie wymogów już
na poziomie rozpoczęcia uprawy umożliwia
dostarczenie towaru, który spełni wymagania
bezpieczeństwa oraz jakości finalnego
odbiorcy.
Producenci warzyw podlegają
przede wszystkim nadzorowi
organów państwowych, które
mogą przeprowadzać m.in.
niezapowiedziane kontrole.
Uzyskanie certyfikatu
dzięki auditowi strony
trzeciej jest dobrowolnym
potwierdzeniem
wysokich standardów
i tym samym przygotowuje
przedsiębiorstwo produkcyjne
do bezproblemowego przejścia
przez obowiązkowe procesy
weryfikacyjne.
Certyfikacja – wymóg rynkowy
Certyfikacja w sektorze produkcji warzyw
przybiera coraz większy zasięg nie tylko
ze względu na wymagania rynkowe,
w tym m.in. kontrahentów zagranicznych
oraz sieci handlowych. Kompleksowe audity
całych środowisk wytwórczych pozwalają
na określenie stopnia zależności między
naturalnymi zasobami, środowiskiem,
używanymi środkami poprawiającymi
i chroniącymi stan upraw, stosowaną
technologią czy możliwościami rekultywacji.
Ma to zatem również istotne znaczenie dla
wyników ekonomicznych przedsiębiorstw
produkujących warzywa. Zachowanie
właściwego bilansu finansowego w dużej
mierze przekłada się bowiem na jakość
i bezpieczeństwo oferowanych produktów.
Mieczysław Obiedziński
TUV SUD Polska
Produkcja warzyw
–
znajdująca
się w złożonym
łańcuchu
żywnościowym
–
objęta może
być certyfikacją
na zgodność
z akceptowalnymi
i rozpoznawalnymi
na całym świecie
standardami
GlobalGAP lub
ISO 22000:2005.
Producenci
warzyw
podlegają
nadzorowi
organów
państwowych,
które mogą
przeprowadzać
m.in.
niezapowiedziane
kontrole.
53
PRAWO
