Przydatne do uprawy rzepaku są gleby
kompleksu pszennego bardzo dobrego oraz
pszennego dobrego.
Dobór odmiany
Dobór właściwej odmiany jest jednym
z podstawowych warunków decydujących
o powodzeniu w uprawie rzepaku. Do uprawy
powinny być wybierane te odmiany, których
wartość została sprawdzona w warunkach
województwa kujawsko-pomorskiego czy
w ogóle Polski, a nie UE.
Porejestrowe Doświadczalnictwo Odmianowe
i Rolnicze (PDOiR) co roku ogłasza listę
odmian zalecanych do uprawy w naszym
województwie, wcześniej sprawdzonych
w trzech punktach regionu. Wydaje się,
że obecnie najistotniejszą cechą odmiany jest
jej zimotrwałość.
Przygotowanie gleby
do siewu
W dominujących obecnie
monokulturach zbożowych
trudno
o bardzo
dobry przedplon dla
rzepaku. Najczęściej wysiewany
jest po pszenicy ozimej, jęczmieniu jarym
i ozimym oraz pszenżycie ozimym. W tej
sytuacji najważniejszym czynnikiem
wpływającym na wybór pola pod rzepak jest
termin zbioru przedplonu. Zatem najlepszym
przedplonem spośród zbóż jest jęczmień jary,
gdyż najwcześniej schodzi z pola, co daje czas
na dobre przygotowanie gleby pod zasiew
rzepaku.
Drobne nasiona rzepaku wymagają płytkiego
siewu w glebę odleżałą, wilgotną i starannie
doprawioną. Struktura gleby powinna być
gruzełkowa (a nie – zbrylona lub rozpylona).
Dość częstym błędem jest brak głęboszowania
lub bardzo płytka orka siewna, przy
jednoczesnym używaniu ciężkiego sprzętu
rolniczego. W monokulturach płytko
korzeniących się zbóż, przy wykonywaniu orki
ciągle na tę samą
głębokość, tworzy się tzw.
podeszwa płużna, która utrudnia
rozwój palowego systemu
korzeniowego rzepaku. Korzenie nie
mogą przebić się przez zwartą, zbitą warstwę
gleby, a w konsekwencji nie są w stanie
dobrze przygotować się do zimy. Ponieważ
Monitoring
i lustracja uprawy
oraz analiza
aktualnych
warunków
pogodowych
to podstawowe
narzędzie
diagnostyczne
każdego
plantatora.
23
TEMAT NUMERU
