Na zmniejszenie predyspozycji do porażenia mają wpływ też
inne czynniki, takie jak: staranne przygotowanie stanowiska
do siewu, właściwy termin i norma wysiewu, zasobność
gleby w NPK. Ważne jest również, czy nie brakuje np. siarki,
boru oraz jaka jest kwasowość gleby, czyli pH. Korzystnie
jest, gdy pH wynosi 6,5-6,8, czyli odczyn gleby powinien
być zbliżony do obojętnego. Podkreślenia wymaga fakt,
że odpowiednio długie przerwy, czyli przynajmniej 3-4
lata w uprawie rzepaku na tym samym polu są bardzo
korzystne. Powoduje to, że zagrożenie przez wszystkie
wymienione choroby jest zdecydowanie niższe.
Pierwszym chemicznym zabiegiem ograniczającym choroby
w uprawie rzepaku jest zaprawianie materiału siewnego.
Niestety, obecnie tylko jedna zaprawa jest zarejestrowana
do zaprawiania nasion rzepaku, a zawiera jako substancję
czynną tiuram i ogranicza występowanie zgorzeli siewek.
Zanim przedstawimy, jak zwalczać choroby jesienią,
zwrócimy uwagę na to, że już przed siewem można
zastosować biologiczny środek, który pomoże zmniejszyć
zagrożenie występowania zgnilizny twardzikowej
(
Sclerotinia sclerotiorum
).
Chorobę tę należy zwalczać,
gdy rzepak kwitnie, wykonując zabieg opryskiwania przy
użyciu odpowiedniego fungicydu. Źródłem choroby są
zarodniki wytwarzane przez apotecja, które wyrastają
z przetrwalników (sclerocjów). Struktury te mogą długo
zachować żywotność w glebie i nawet po kilku latach
stanowią istotne zagrożenie dla zasiewów rzepaku. Oprysk
gleby środkiem, który zawiera grzyb
Coniothyrium minitans
przed siewem powoduje, że przetrwalniki
Sclerotinia
sclerotiorum –
sprawcy zgnilizny twardzikowej – są
niszczone przez wymienionego nadpasożyta. Przypominamy,
że zabieg ten nie zwalnia z zabiegu na „opadające płatki
rzepaku”, kiedy to pojawiają się pierwsze objawy zgnilizny
twardzikowej i standardowo walczy się z jej sprawcą.
Na polach, na których uprawia się rzepak już w okresie
jesieni obserwuje się przede wszystkim objawy suchej
zgnilizny kapustnych (
Leptospaeria spp.
).
Sprawca
tej choroby po wschodach może powodować plamy
na liścieniach, ale producenta, który zaprawił nasiona
raczej to nie spotka. Problem stanowią plamy występujące
na liściach właściwych. Gdy w powietrzu unosi się duża
liczba zarodników workowych – sprawców choroby –
to wiele odmian jest porażanych, a plam na liściach może
być więcej. Plamy mają barwę początkowo szaro-
-
popielatą lub żółto-brązową i stopniowo powiększają się.
Na ich powierzchni łatwo też można zauważyć czarne,
liczne kropki – pkinidia (owocniki stadium konidialnego
Tilmor
–
klucz
do bezpiecznego
przezimowania
Zwiększona skuteczność zwalczania
suchej zgnilizny kapustnych
Zwalczanie wszystkich najważniejszych
chorób rzepaku
Efekt regulacyjny, zapobieganie wyrastaniu
rzepaku w pęd, zwiększona zimotrwałość
Stymulacja wzrostu masy korzeniowej
Poprawa wigoru rośliny i kondycji całej
plantacji
Bayer CropScience, Al. Jerozolimskie 158, 02-326 Warszawa,
tel. 22 572 36 12, fax 22 572 36 03
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa.
Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie
i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące
na rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj zalecanych środków bezpieczeństwa.
Optymalna kombinacja fungicydu
i regulatora wzrostu, biorąc pod uwagę
narastające zagrożenie ze strony
patogenów chorobotwórczych jesienią
PROMOCJA!
Przy zakupie
Tilmor 5 l – otrzymasz Proteus 1l
Tilmor 15 l – otrzymasz Proteus 3 l
Szczegóły u przedstawicieli regionalnych firmy Bayer
PRODUKCJA ROŚLINNA
