OZIMINY
ODCHWASZCZAMY
JUŻ PODCZAS
JESIENI
WSPÓLNĄ CECHĄ OZIMIN JEST PRZEDE WSZYSTKIM
ZBLIŻONY TERMIN SIEWU. PODSTAWOWY PODZIAŁ,
JAKIEGO MOŻNA WŚRÓD NICH DOKONAĆ,
TO WYODRĘBNIENIE CZTERECH ZBÓŻ I RZEPAKU.
TO DWIE GRUPY ZUPEŁNIE RÓŻNIĄCYCH SIĘ
ROŚLIN, NARAŻONYCH NA BARDZO PODOBNE
ZACHWASZCZENIE. SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWE
W OZIMINACH SĄ CHWASTY ZIMUJĄCE.
S
ą to gatunki jare mające tendencje
do wschodów jesiennych. Ze względu
na znaczną wytrzymałość na niskie
temperatury mają zdolność przezimowania.
Nie dość, że konkurują z roślinami uprawnymi
przez całą jesień, już zahartowane, bardzo
wcześnie rozpoczynają wegetację wiosenną,
kontynuując współzawodniczenie ze zbożami
i rzepakiem. Należą do nich przede wszystkim
chaber bławatek, fiołek polny, maruna
nadmorska, przytulia czepna, rumian polny,
tasznik pospolity i tobołki polne.
Dla zbóż bardzo charakterystyczna
jest miotła zbożowa, która w rzepaku
występuje zdecydowanie rzadziej. Zboża
i rzepak w formie samosiewów stanowią
dla siebie nawzajem duże zagrożenie.
14
PRODUKCJA ROŚLINNA
NUMER 19
