KOMBINACJA HERBICYDOWA
DAWKA [L/HA]
Samosiewy
zbóż
Trawy
jednoroczne
Perz właściwy
Leopard Extra 05 EC
chizalofop-P-etylowy
0,7-1,0
0,7-1,0
2,0-3,0
Pilot 10 EC
0,35-0,4
0,4-0,5
1,0-1,5
Targa 10 EC
0,35-0,4
0,4-0,5
1,0-1,5
Targa Super 05 EC
0,75-1,0
1,0-1,5
2,0-3,0
Grapan Extra 40 EC
chizalofop-P-tefurylowy
-
-
2
Pantera 040 EC
0,6-1,0
1,25-1,5
1,75-2,0
Focus Ultra 100 EC
cykloksydym
1,0-1,5
1,0-1,5
3
Fusilade Super 150 EC
fluazyfop-P-butylowy
0,5-0,75
0,75-1,0
2,0-2,5
Selekt Super 120 EC
kletodym
0,8
0,8
-
Agil 100 EC, Agil S 100 EC
propachizafop
0,5-0,7
0,6-0,8
1,25-1,5
Aria 100 EC
0,5-0,7
0,6-0,8
1,25-1,5
Tabela 3. Zwalczanie chwastów jednoliściennych w rzepaku w okresie jesiennym
korzeniowym.
Pozostałe środki zbożowe (substancje
czynne) zalecane są tylko nalistnie. Popularny
izoproturon, stosowany głównie w celu
zwalczania miotły zbożowej, jest zalecany
w zależności od formy handlowej (Izoproturon
500 SC, Harpun 500 S, Protugan 500 SC)
w różnych terminach, dawkach i zbożach,
co świadczy o szerokich możliwościach jego
zastosowania. Analogicznie – podobny
chlorotoluron.
Odchwaszczanie zbóż jesienią wzbogacone
zostało o kilka nowych rozwiązań. Jednym
z nich jest trójskładnikowy Bizon (Legion,
Viper). Preparat przeznaczony do zwalczania
chwastów dwuliściennych oraz miotły
zbożowej. Substancjami czynnymi niszczącymi
miotłę są diflufenikan oraz nowy na naszym
rynku związek – penoksulam. Trinity 590
SC to także trójskładnikowy preparat, ale
oparty na znanych substancjach czynnych. Ich
dobór jest o tyle trafny, że wszystkie niszczą
miotłę zbożową i są uznawane za skuteczne
w zwalczaniu biotypów odpornych tego
gatunku. Nowością jest także Lexus 50
WG, którego składnikiem jest miotłobójcza
substancja flupyrsulfuron metylu.
Warto też zwrócić uwagę na nową formę
użytkową preparatu Axial, przeznaczonego
jedynie do zwalczania chwastów
jednoliściennych (miotła, wyczyniec).
Po zarejestrowaniu preparatu Axial 100
EC, który wymagał łącznego stosowania
z adiuwantem Adigor, zarejestrowano środek
Axial 50 EC o takim samym działaniu (ale
szerszej rejestracji) – łatwiejszy w użyciu,
ponieważ nie wymaga dodatku adiuwanta.
Odchwaszczanie rzepaku różni się przede
wszystkim proporcjami herbicydów
o zastosowaniu doglebowym i nalistnym.
W tym przypadku zdecydowana większość
preparatów zalecana jest doglebowo.
Nowości w tym przypadku nie ma. Zabiegi
przedwschodowe są w dużej mierze
oparte na czterech substancjach czynnych:
chlomazonie, dimetachlorze, napropamidzie
i metazachlorze. Wszystkie one stosowane
są pojedynczo oraz w różnych wariantach
dwu- i trzyskładnikowych mieszanin.
Najbardziej znaczny jest udział chlomazonu
stosowanego głównie na plantacjach
zagrożonych przytulia czepną. Należy wziąć
pod uwagę, że substancja ta, bez względu
na to, czy została zastosowana pojedynczo czy
w mieszaninach, powoduje bielenie rzepaku.
Są to objawy przemijające, podlegające
odbudowywaniu chlorofilu. Chlomazonu nie
należy stosować na plantacjach późno sianych.
Rośliny rzepaku muszą mieć trochę czasu, aby
przed wejściem w okres spoczynku zimowego
zregenerować chlorofil. Spośród pozostałych
substancji czynnych do bardzo selektywnych
należy metazachlor. Preparaty go zawierające,
łącznie z innymi substancjami czynnymi z tak
zwanej linii „Butisanów” (i odpowiedników)
mogą być stosowane w opóźnionym terminie
doglebowym do 7 dni, a nie – jak pozostałe
– do 3 dni po siewie. Ponadto preparaty
zawierające metazachlor można stosować
(niektóre) także nalistnie po wschodach
20
PRODUKCJA ROŚLINNA
NUMER 19
