zwalczanie miotły. Kolejny trójskładnikowy
środek to Trinity 590 S.C., który obok
omówionego diflufenikanu i chlorotoluronu
zawiera pendimetalinę. Wszystkie trzy
substancje zwalczają miotłę zbożową
i nie są zaliczane do substancji, na które ten
gatunek się uodpornił.
Trzeci składnik Trinity – pendimetalina – także
należy do dość popularnych i niestety nie
typowo rejestrowanych. Jako pojedynczy
składnik do zastosowania zarejestrowana jest
w dwóch formach użytkowych: 330 EC i 400
SC. Sama jako produkt handlowy zalecana
jest w formie środków Golden Pendimet (4
zboża) i Pilar Pendimetalina (tylko jęczmień).
Istnieją także pojedyncze formy pendimetaliny
niezarejestrowane w ogóle w zbożach
(np. StompAqua). Łącznie z izoproturonem
(Protugan) rejestracje posiadają: Golden
Pendi, Jet-Pendy, Pendigan i Yellow Hammer
oraz mieszanina fabryczna Maraton. Część
kombinacji z udziałem pendimetaliny
zalecana jest doglebowo, część nalistnie,
a niektóre w obu terminach. Bez względu
na termin zastosowania pendimetalina
pozostaje środkiem o typowo doglebowym
działaniu. W związku z tym lubi wilgoć
w glebie i zaliczana jest do środków bardzo
czułych na ten czynnik. Lekkie przesuszenie
gleby to zarazem słabsza skuteczność
pendimetaliny. Nie wszystkie etykiety
informują, że pendimetalina jest skuteczna
w zwalczaniu farbownika polnego (dawniej:
krzywoszyj polny). Na etykietach podawane
są natomiast sprzeczne informacje na temat
jej skuteczności w stosunku do przytulii
czepnej:od braku do bardzo wysokiej.
Praktyka wykazała, że jeżeli zabieg wykonano
na wilgotną glebę, to skuteczność w stosunku
do przytulii jest gwarantowana.
Oprócz substancji czynnych wykorzystywanych
w wielu mieszaninach istnieje kilka zalecanych
pojedynczo lub tylko w nielicznych miksturach.
Do takich z pewnościązaliczyć można
chlorosulfuron reprezentowany przez najstarszy
sulfonylomocznik Glean 75 WG i jego dużo
młodszy odpowiednik Nuher 75 WG. Preparaty
zalecane są w dwóch terminach (nalistnie
także w jęczmieniu). Oprócz zwalczania
chwastów dwuliściennych środki te niszczą
wrażliwe biotypy miotły zbożowej. Cechą
charakterystyczną
jest wysoka
wrażliwość rzepaku
na chlorosulfuron. Zboża
często siane po rzepaku
są zachwaszczane samosiewami
tej rośliny. W celu ich zwalczania
wystarczy zastosowanie 5 g/ha preparatu
Glean 75 WG lub jego odpowiednika. Dobre
efekty także daje jedna z nielicznych mieszanin
zalecanychna jesień – Glean 75 WG + Legato
Plus 600 SC (lub Protekt Plus 600 SC). Również
z dobrym skutkiem, ale w ograniczonej
liczbie kombinacji, zalecany jest flufenacet.
Jego zalecenia dotyczą jedynie mieszanin
fabrycznych – łącznie z metrybuzyną (Expert
Met 56 WG) lub diflufenikanem (Expert 600 SC
lub Kompal 560 SC). Preparaty przeznaczone
sądo wcześniejszych zabiegów, skutecznie
zwalczając bardzo młode chwasty.Ponadto,
tylko jako mieszanina fabryczna, stosowany
jest Herbaflex 585 SC, w skład którego
wchodzi popularny izoproturon i znajdujący
się tylko w tym preparacie beflubutamid.
Zaletą tego środka jest fakt, że niskie
(dodatnie) temperatury nie mają wpływu
na jego aktywność.
Pozostałe, uniwersalne środki
do równoczesnego zwalczania chwastów
dwuliściennych i miotły zbożowej to już
rzeczywiście „soliści”. Należy do nich Racer
250 EC, jedyny herbicyd w zbożach zalecany
tylko doglebowo. Nieco wyższej skuteczności
można się spodziewać po zastosowaniu go
w pszenicy. W tej roślinie uprawnej środek
jest zarejestrowany w dawce 1,0-2,0 l/ha,
natomiast w pszenżycie i życie maksymalna
dawka wynosi 1,5 l/ha. Z preparatem
Boxer 800 EC zawierającym prosulfokarb
(odpowiednik Tajpan) wykonywano szereg
doświadczeń łącznego stosowania. Dotyczą
one współczesnych badań oraz dość odległych,
dotyczących doświadczeń z tą substancją
czynną pod nazwą Arkade. Ostatecznie
zarejestrowano go pojedynczo i jak dotąd
rejestracji nie rozszerzono. Jego zaletą jest
możliwość stosowania we wszystkich zbożach
Jesienny program
niszczenia
chwastów
w zbożach
ozimych obejmuje
ponad 30
wariantów.
18
PRODUKCJA ROŚLINNA
NUMER 20
