różniące się tylko nazwą handlową powinny
być zalecane tak samo, ale nie zawsze tak
jest. Treść etykiet jest uzależniona od wyników
badań, jakie skierowano do rejestracji.
Doświadczenia z takimi samymi preparatami
są prowadzone na stanowiskach o różnym
typie zachwaszczenia – stąd wykaz
chwastów o określonej wrażliwości może
być inny. Preparaty mogą być stosowane
w różnych fazach rozwojowych – stąd różnice
w terminach zaleceń (tego przykładem jest
wyżej opisana rejestracja w fazie BBCH 39).
Ostatecznie preparaty mogą być badane
w różnych dawkach – może się okazać,
że niższe są wystarczające do zniszczenia
niektórych gatunków chwastów, a wyższe
np. selektywne w stosunku do poszczególnych
gatunków zbóż. Często tego typu rejestracje
uważa się za „bałagan” w zaleceniach, ale
z tego braku konsekwencji można wyciągnąć
sporo pozytywnych wniosków. Podstawą
jest zapoznawanie się z treścią etykiet.
Informacje w nich zawarte często wskazują,
że analizowane substancje czynne mają
o wiele szersze zastosowanie niż zamieszczono
to w pojedynczej etykiecie.
Najlepszym wyjaśnieniem są konkretne
rejestracje. Przykładem mogą być oficjalne
zalecenia np. dla preparatów, których
składnikiem jest 50 g/l substancji czynnej
florasulam. Od lat znany środek Kantor 050 SC
po nowelizacji etykiety jest obecnie zalecany
dla pszenicy ozimej i pszenżyta w dawce
od 0,08 do 0,1 l/ha w fazie od trzech liści
do drugiego kolanka (BBCH 13-32). Identyczny
herbicyd pod handlową nazwą Saracen 050
SC można stosować w takim samym terminie,
ale nie na dwóch, a na wszystkich zbożach
ozimych. Jego dawka jest stała i wynosi 0,1 l/
ha. Kolejny to Doubler 50 SC. Tu ponownie
rejestracja obejmuje tylko pszenicę i pszenżyto
w dawce od 0,08 do 0,1 l/ha. Różnice
to terminy stosowania: w pszenicy jest
Pierwsze
herbicydy
z oficjalną
adnotacją
o możliwości
aplikowania
do fazy
całkowitego
rozwoju liścia
flagowego
(BBCH 39)
na razie obejmują
zaledwie
kilka pozycji.
Są to Biathlon
4 D, Hodden 550
WG, Master 500
WG, Nautius,
Pygmee 550 WG
oraz Tivmetix.
11
PRODUKCJA ROŚLINNA
