cechy agrotechniczne 10 odmian kukurydzy.
W korzystnych warunkach aplikacji herbicydu
doglebowego, przy dobrym uwilgotnieniu
gleby, uzyskano średni plon ziarna (10,2 t/ha),
o około tonę wyższy, oraz wyższą masę tysiąca
ziaren, wyższą masę hektolitra i wyższą masę
ziaren z kolby w porównaniu do odchwaszczania
powschodowego.
Herbicydy doglebowe należy stosować
w warunkach dobrego uwilgotnienia gleby,
co umożliwia ich przeniknięcie w głąb.
Bardzo ważna jest staranna uprawa gleby,
gdyż w grudach znajdują się nasiona
chwastów, które nie są zwalczane przez
herbicydy, a w okresie dalszej wegetacji, pod
wpływem wilgoci, są uwalniane i powodują
zachwaszczenie. Herbicydy doglebowe działają
na chwasty kiełkujące w glebie, a także
na wykiełkowane chwasty. W warunkach suszy
skuteczność ich działania jest ograniczona.
W warunkach intensywnych opadów mogą
być one wymyte zbyt głęboko, co ogranicza
ich działanie, lub też może nastąpić zbyt duża
koncentracja substancji aktywnej w rejonie
korzeni, co powoduje uszkodzenie kiełkujących
roślin kukurydzy. W przypadku braku
możliwości ich zastosowania (susza glebowa)
lub braku skuteczności, zawsze istnieje
możliwość zastosowania zabiegu nalistnego.
Herbicydy doglebowe są stosowane do 3 dni
po siewie lub bezpośrednio po wschodach
kukurydzy, najczęściej od l. lub 2., a w niektórych
przypadkach do 3.-4. liścia. Przed wschodami
kukurydzy można zastosować szereg herbicydów
(Roundup i inne) zawierających substancję
aktywną glifosat. Są to herbicydy zarejestrowane
specjalnie do kukurydzy lub do stosowania
w roślinach rolniczych. Niszczą one wykiełkowane
chwasty, jednak należy zachować ostrożność, aby
nie uszkodzić kiełkujących roślin kukurydzy.
Obecnie do stosowania doglebowego i wcześnie
po wschodach kukurydzy pozostaje kilka
substancji aktywnych, a ich liczba może jeszcze
ulec zmniejszeniu. Szereg substancji aktywnych
herbicydów doglebowych znajduje się na unijnej
liście do wycofania: linuron, S-metolachlor,
terbutyloazyna, pendimetalina, dimetenamid-P,
a także glifosat.
Wadą herbicydów doglebowych jest brak
skuteczności w zwalczaniu chwastów
jednoliściennych wieloletnich (perz)
i dwuliściennych wieloletnich (powój, ostrożeń
polny, mniszek lekarski).
Herbicydy nalistne. Paleta herbicydów
do stosowania powschodowego (nalistnego)
jest bardzo duża i obejmuje ponad 20
substancji aktywnych, stosowanych pojedynczo
lub po dwie, trzy w formie mieszanek
fabrycznych lub mieszanek zbiornikowych.
Substancje aktywne uzupełniają się w spektrum
zwalczanych chwastów. Ich skuteczność
w zwalczaniu wielu gatunków odpornych
chwastów ulega kumulacji. Większość
herbicydów nalistnych posiada substancje
aktywne z grupy sulfonylomoczników
(nikosulfuron, rimsulfuron, tifensulfuron
metylowy, foramsulfuron, jodosulfuron
metylosodowy, tritosulfuron, prosulfuron).
Wśród nich są również herbicydy, które
zawierają substancje aktywne z grupy
regulatorów wzrostu (dikamba, 2,4D). Przy
stosowaniu poszczególnych substancji
aktywnych z tej grupy lub ich mieszanek
należy bezwzględnie przestrzegać fazy
Wskaźnikami
fenologicznymi
terminu siewu
jest kwitnienie
mniszka
lekarskiego,
porzeczki, tarniny
i czeremchy.
Brak skutecznej ochrony przed chwastami –
całkowita utrata plonu
Aplikacja herbicydu z substancją aktywną
o działaniu kontaktowym w zbyt wysokiej
temperaturze powietrza, uszkodzenie blaszek
liściowych
21
PRODUKCJA ROŚLINNA
