dla roślin jest tylko ich część, gdyż zarówno
nawozy organiczne, jak i naturalne
rozkładają się w glebie w przez kilka lat.
Przyjmuje się, że w pierwszym roku uwalnia
się do gleby około 15-30% fosforu i 50-70%
potasu, podczas gdy w całym zmianowaniu
wartości te zwiększają się do 40-60%
w przypadku fosforu i nawet 80-90%
w przypadku potasu.
Jak już wspomniano, poza ww. składnikami
pokarmowymi rzepak przed siewem bardzo
często trzeba nawozić również azotem. Jest
to główny składnik odpowiedzialny zarówno
za rozwój roślin jak i ich prawidłowe
„przygotowanie” do zimy. W praktyce nie
jest wskazany ani niedobór, ani nadmiar
tego składnika. Stąd też szczególną
ostrożność w nawożeniu azotem należy
zachować przy wczesnych siewach,
odmianach o dynamicznym tempie wzrostu,
na stanowiskach nawożonych pomiotem
ptasim, obornikiem lub gnojowicą, a także
po przedplonach, które pozostawiły dużo
azotu w glebie. W tym roku na obszarach
dotkniętych suszą należy się liczyć
ze znacznie słabszym wykorzystaniem
azotu z zastosowanych nawozów,
co powinno wpłynąć na większą pulę azotu
„resztkowego”, znajdującego się w glebie
po zbiorze zbóż, po których – jak wiadomo
– najczęściej uprawia się rzepak. Z drugiej
jednak strony trzeba mieć na uwadze,
że dobrze rozwinięty łan rzepaku już jesienią
Warto wiedzieć,
że np. poprzez
przyoranie
słomy do gleby
wraca większość
pobranego przez
rośliny potasu,
gdyż składnik ten
gromadzony jest
przede wszystkim
w organach
wegetatywnych
roślin.
Fot.1. Klasyczne objawy niedoboru azotu
w okresie jesiennej wegetacji
27
PRODUKCJA ROŚLINNA
