Zadbanie o stan zdrowia i jakość życia zwierzęcia hodowlanego jest niezwykle ważne, ponieważ oddziałuje ono na skład chemiczny oraz jakość końcowych produktów konsumpcyjnych takich, jak jaja, mleko, czy mięso. A to przekłada się na nasze zdrowie jako konsumentów.
Prawidłowe żywienie zwierząt gospodarskich jest najważniejszym elementem produkcji zwierzęcej, gdyż to właśnie odpowiednio zbilansowana dawka pomaga w regulacji wszystkich procesów w organizmie zwierzęcia. Przede wszystkim ma istotny wpływ na zdrowie, rozwój i wzrost, rozród oraz komfort życia hodowanych zwierząt.
Optymalne żywienie zwierząt prowadzi do prawidłowego wykorzystywania składników pokarmowych, co niesie za sobą obniżenie kosztów produkcji oraz zmniejsza zanieczyszczenie środowiska. Produkcja zwierzęca ciągle rozwija się na wielu płaszczyznach (genetyka, fizjologia) w celu optymalizacji produkcji, której założeniem jest zwiększanie wydajności przy jednoczesnym zmniejszaniu kosztów. Pozwoli to uzyskać coraz lepszy wynik ekonomiczny przy zachowaniu odpowiedniego dobrostanu zwierząt.
Dążenie do osiągnięcia optymalnych wyników wymaga jednak ciągłego dokształcania się w wielu dziedzinach, gdyż przy tak wysoko postawionych celach produkcyjnych dużą rolę odgrywają niezauważalne na samym początku szczegóły będące w efekcie nieraz przyczyną niepowodzeń w pracy hodowlanej. Dlatego istotnym jest zwracanie uwagi na składniki mineralne, posiadające znaczenie pokarmowe.
W zależności od ilości danego pierwiastka w organizmach żywych, związki mineralne możemy podzielić na trzy grupy:
- makroelementy: wapń (Ca), fosfor (P), sód (Na), potas (K), chlor (Cl), siarka (S), magnez (Mg);
- mikroelementy: żelazo (Fe), miedź (Cu), mangan (Mn), cynk (Zn), kobalt (Co), jod (J), molibden (Mo), selen (Se), fluor (F), chrom (Cr),
- pierwiastki śladowe: nikiel (Ni), krzem (Si), bor (Bo), wanad (V), cyna (Sn), glin (Al), ołów (Pb), lit (Li).
Pokrycie zapotrzebowania organizmu na składniki mineralne zależy od ich zawartości w paszach, rodzaju związków, w jakich są podawane oraz od możliwości ich wykorzystywania i przyswajania. Niedobór ich w organizmie prowadzi bardzo szybko do zaburzeń w przebiegu procesów życiowych, ale i nadmiar niektórych z nich może oddziaływać toksycznie, co pociąga za sobą zaburzenia hormonalne oraz występowanie wielu stanów chorobowych. Znajdujące się w tkankach i płynach ustrojowych dorosłego zwierzęcia związki mineralne stanowią około 4% ciężaru jego ciała.
Hobby, które wpisuje się w zrównoważony system zarządzania gospodarstwem rolnym
Zwierzęta gospodarskie w swoim układzie pokarmowym najczęściej nie posiadają enzymów hydrolizujących sole kwasów organicznych, wiążących składniki mineralne, a pierwiastki zawarte w paszach pochodzenia roślinnego mają niską przyswajalność, poza sodem (Na) oraz potasem (K), nie przekracza ona 20-30%. Dlatego tak ważna jest suplementacja tych związków z zewnątrz oraz to, w jakiej postaci będą one podawane…
Opracowanie: Grzegorz Lewczuk, Product Manager Animal Nutrition, Timac Agro Polska dla Polskiego Stowarzyszenia Rolnictwa Zrównoważonego ASAP.
