W Chicago ceny kukurydzy i pszenicy kończyły tydzień na blisko 4-letnich minimach. W skali tygodnia amerykańska pszenica potaniała o ponad 5%, a kukurydza o blisko 1% (dotyczy serii najbliższych). Ponad 1% zysk tygodniowy zaliczyła soja, ale jej wyceny pozostają od 2 tygodni w okolicy poziomów najniższych od końca sierpnia 2020 roku.
Doskonałe perspektywy amerykańskiej produkcji kukurydzy i rekordowe oczekiwania zbiorów soi powodują spadek cen zbóż i kompleksu sojowego za Atlantykiem. Przecen nie zatrzymało nawet skokowe osłabienie dolara amerykańskiego wobec euro, chociaż słabszy dolar powinien poprawić perspektywy amerykańskiego eksportu.
Złe warunki klimatyczne towarzyszące uprawom w Europie stoją w tym roku w kontraście ze sprzyjającą pogodą w Stanach Zjednoczonych, gdzie zbiory wszystkich trzech głównych upraw będą wyjątkowo dobre, a zapasy na koniec nowego sezonu wzrosną.
Unijne kontrakty na zboża najtańsze od marca/kwietnia tego roku
Unijna pszenica (dostawa we wrześniu) straciła na wartości blisko 11 euro (-5,24%) w skali tygodnia kończącego się 23-go sierpnia 2024, spadając poniżej 195 eur/t w piątek. Kontrakt zaliczył swoje historyczne minimum po tym jak w połowie sierpnia opuścił dołem trwającą miesiąc konsolidację wokół poziomu 220 eur/t. Jednocześnie wyceny kukurydzy (dostawa w listopadzie) spadły w pobliże 190 eur/t po 2,2% stracie (-4,25 euro) w skali tygodnia.
Ceny unijnych zbóż spadały pod wpływem przecen w Chicago i skokowego umocnienia euro na rynku walutowym. Mimo katastrofalnych zbiorów we Francji i słabych w skali całej UE-27 kraje Unii Europejskiej pozostaną nadal w gronie największych eksporterów pszenicy na świecie.
Na międzynarodowym rynku zbóż panuje silna konkurencja ze strony dostawców rosyjskich i ukraińskich na początku nowego sezonu, tym bardziej, że duży odbiorca rosyjskiej pszenicy – Turcja, może przedłużyć zakaz importu po 15-października.
Konsekwencją umacniana się euro do dolara jest dalsze pogorszenie konkurencyjności unijnej pszenicy na międzynarodowym rynku. W przypadku tego zboża eksport obniżył się o ponad 20% w skali roku na początku sezonu. Z drugiej strony dużo więcej niż na początku sezonu 2023/24 napływa do UE importowanej taniej kukurydzy (+27% – r/r).
Unijnemu rzepakowi pomogło lekkie odbicie na rynku kanadyjskiej canoli
Notowania unijnego rzepaku próbują stabilizować się w szerokim przedziale 450-470 eur/t po skokowej przecenie na sesji z 5-go sierpnia.
Wycena serii listopadowej zamknęła tydzień ceną 454,75 eur/t, zyskując w tygodniu skromne 1,25 euro (0,3%). W zatrzymaniu przecen w Paryżu pomogła lekka korekta wzrostowa notowań kanadyjskiej canoli po tym jak ceny spadły na 4-letnie minima. Jednak presja ze strony tańszego importu utrzymuje ceny europejskiego rzepaku na niskim poziomie, a wzrost parytetu eurodolara do najwyższego poziomu od roku (okolice 1,12 usd za euro) automatycznie obniżył konkurencyjność europejskiej produkcji w obliczu dostaw spoza Wspólnoty.
Rzut oka na wykresy notowań kontraktów futures (zamknięcie z 23.08.2024):
Kontrakty na zboża:
Kontrakty na nasiona oleiste:
Andrzej Bąk
Źródło cen: CBoT, Euronext-Paryż
A na wykresach:
Soja, soja, soja, soja oraz dla odmiany – soja;)