Europejscy właściciele lasów uznali propozycje Komisji Europejskiej odnośnie leśnictwa, ujęte w przyszłej WPR, za krok w dobrym kierunku. Apelują jednak o wprowadzenie pewnych poprawek.
W czasie śniadania roboczego wysokiego szczebla w Parlamencie Europejskim, unijni właściciele lasów uznali, że propozycje Komisji Europejskiej dotyczące lasów ujęte we Wspólnej Polityce Rolnej (WPR) po 2013 roku są krokiem w dobrym kierunku. Polityka Rozwoju Obszarów Wiejskich po 2013 roku w ramach WPR jest głównym instrumentem polityki, który może pozwolić na wykorzystanie pełnego potencjału unijnych lasów.
Lasy pokrywają ok. 40 proc. powierzchni Europy. Odgrywają one kluczową rolę w wielofunkcyjnych obszarach wiejskich. Europejskie lasy stanowią zrównoważone źródło drewna i dostarczają wielu dóbr oraz usług ekosystemowych, takich jak unikanie zmian klimatu, bioróżnorodność, woda pitna, przestrzeń sportowo-rekreacyjna. Ponadto tworzą one ok. 3,5 miliona miejsc pracy na obszarach miejskich, przez co w znaczny sposób przyczyniają się do Strategii UE 2020 na rzecz wzrostu i zatrudnienia.
– Jedynie konkurencyjny i rentowny unijny sektor leśny jest w stanie w sposób zrównoważony dostarczyć dóbr i usług wymaganych przez społeczeństwo. Gospodarczy potencjał sektora leśnego nie został ujęty w priorytetach nowej propozycji. Należy to zmienić – powiedziała eurodeputowana Elisabeth Köstinger.
Popierając ten pogląd, Juha Hakkarainen z Konfederacji Europejskich Właścicieli Lasów, podkreślił rolę, jaką lasy mogą odegrać w biogospodarce i jak mogą się one przyczynić do osiągnięcia unijnych celów energii odnawialnej.
– Dlatego też nie można pozwolić, aby Komisja pominęła gospodarczą rolę lasów w swojej propozycji. Priorytety polityki rozwoju obszarów wiejskich muszą skoncentrować się na konkurencyjności sektora rolnego i leśnego – powiedział.
Współpraca właścicieli lasów i tworzenie grup producentów mogłyby odegrać kluczową rolę w zmianie struktury gospodarstw leśnych, które na chwilę obecną są małe i rozproszone. Pomoże to w promocji mobilizacji i wykorzystania drewna/ biomasy. Należy włączyć sektor leśny do działań informacyjnych, przepływu wiedzy oraz doradztwa, aby poprawić usługi ekosystemowe i w dalszym ciągu rozwijać zrównoważoną gospodarkę leśną, a także zwiększyć mobilizację drewna. Ponadto należy jak najszybciej uprościć propozycję i ograniczyć biurokrację. Na przykład, należy uprościć płatności za usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz na ochronę lasów. Polepszyłoby to stosowanie instrumentów leśnych i wykorzystanie funduszy na leśnictwo. Obowiązek przedstawiania planów gospodarki leśnej może zwiększyć biurokrację i negatywnie wpłynąć na stosowanie tych instrumentów. Należy zwrócić na to uwagę. W celu utrzymania wielofunkcyjnego sektora leśnego w Europie potrzeba mechanizmów zwrotu kosztów i straconych dochodów na obszarach leśnych objętych przepisami środowiskowymi, takimi jak dyrektywa w sprawie siedlisk przyrodniczych, oraz płatności za usługi ekosystemowe.
