Od dłuższego czasu toczą się dyskusje dotyczące zalet miodu manuka i jego rzekomej przewagi nad naszymi rodzimymi miodami. Czy zatem polskie miody są „gorsze”?
POLSKI MIÓD
Miód to „płynne złoto”. Znakomite walory smakowe determinowane przez olejki eteryczne pochodzące z nektaru w połączeniu z działaniem prozdrowotnym tworzą idealny duet. Warto wprowadzić miód do codziennej diety, gdyż m.in. wzmacnia układ odpornościowy szczególnie narażony w okresie jesienno-zimowym. Miód sprawdza się w leczeniu przeziębienia, kaszlu czy grypy. Udowodniono, że kuracja miodem skraca okres trwania infekcji średnio o 2 dni. Ponadto miód może być wykorzystywany w leczeniu dolegliwości żołądkowo – jelitowych, łagodzi choroby skóry, jest dobrym środkiem odkażającym, a także wspomaga organizm w okresie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych. Obecna w miodzie acetylocholina – substancja o charakterze hormonalnym – wzmacnia mięsień sercowy.
Jaki miód wybrać?
Miody dzieli się na nektarowe, spadziowe oraz nektarowo-spadziowe. Pierwszy rodzaj wytwarzany jest z nektaru roślin. Spadziowy powstaje z wydalin owadów żerujących na żywych częściach roślin lub z wydzielin żywych części roślin. Miód nektarowo-spadziowy powstaje zarówno z nektaru roślin jak i wydalin owadów lub wydzielin roślin. Warto zaznaczyć, że sposób powstawania przekłada się na jego właściwości:
- Nektarowy – wśród nich najpopularniejsze są: wielokwiatowy, lipowy, rzepakowy oraz gryczany. Miód wielokwiatowy regularnie stosowany wzmacnia odporność, stosowany jest głównie przy alergicznych problemach górnych dróg oddechowych i katarze. Miód lipowy uznawany jest za jeden z najsmaczniejszych, rekomendowany jest na przeziębienie i grypę. Miód rzepakowy wzmacnia wątrobę i serce, a gryczany układ krążenia – mimo specyficznego smaku warto się do niego przekonać.
- Spadziowy – to najcenniejszy gatunek miodu z uwagi na nieregularność pojawiania się spadzi, w efekcie jest go mniej niż pozostałych, to wpływa także na wyższą cenę w stosunku do pozostałych. Stosuje się go przy rekonwalescencji a także przy infekcjach i przeziębieniach. Miód ten charakteryzuje się najsilniejszą aktywnością antybiotyczną oraz podwyższoną zawartością minerałów i enzymów. Wyróżniamy miód ze spadzi liściastej i iglastej. Miód ze spadzi liściastej pomaga w regulacji przemiany materii, reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie, polepsza krążenie, a także poprawia pracę nerek. Posiada właściwości przyspieszające gojenie ran, oparzeń i odmrożeń. Miód ze spadzi iglastej wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i łagodzące uporczywy kaszel. Właściwość ta dobrze wpływa na walkę z przeziębieniem, jak i poważniejszymi chorobami, na przykład zapaleniem płuc. Zarówno jeden jak i drugi zmniejsza napięcie nerwowe, działa uspokajająco oraz pomaga w stanach niepokoju i bezsenności.
- Nektarowo-spadziowy – jak wskazuje nazwa, łączy właściwości lecznicze miodów spadziowych oraz nektarowych, ma bardzo urozmaicony skład i dużą wartość odżywczą, stosowany jest w schorzeniach serca, układu krążenia, leczeniu dróg oddechowych, zaburzeniach trawienia i stanach zapalnych organizmu.
Przeciwwskazaniem do stosowania miodów są niezwykle rzadkie przypadki jego nietolerancji. Zrezygnować ze stosowania miodu muszą osoby uczulone oraz dzieci poniżej 1 roku życia z uwagi na bakterie Clostridium botulinum, sprzyjające tzw. botulizmowi dziecięcemu lub niemowlęcemu.
MIÓD MANUKA
Manuka to w języku rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii – Maorysów nazwa rośliny. To z niej pszczoły pozyskują nektar do wyprodukowania miodu o unikalnym składzie i właściwościach. Na wyjątkowość miodu znaczący wpływ ma fakt, że herbaciane drzewa rosną w jednym z najczystszych zakątków świata. Miód ten posiada właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne, wspomaga odporność oraz przewód pokarmowy. Goi dolegliwości skórne, w tym trądzik. Można porównać go do naszego rodzimego miodu gryczanego.
Wyróżnia go obecność specyficznego związku, odkrytego całkiem niedawno, o nazwie – methylglyoxsal (MGO). To czynny składnik działający przeciwdrobnoustrojowo (przeciwgrzybiczo i przeciwwirusowo ).
Jeśli chcemy używać miodu manuka jako środek spożywczy lub tonik, najlepiej wybierać typy mniej aktywne, z mniejszą ilością MGO, a zatem tańsze. Jeśli natomiast ma być stosowany do leczenia ran lub infekcji skóry, należy zwrócić uwagę, aby był odpowiednio zapakowana jako produkt leczniczy oraz z odpowiednio wysoką zawartością methylglyoxalu. Najlepszym sposobem jest sprawdzenie, czy produkt ma odpowiednie oznaczenia:
- pochodzenie – Nowa Zelandia,
- zawartość 70% pyłku przewodniego (Leptospermum scoparium – Manuka),
- oznaczony składnik antybakteryjny MGO od 30 do 800 na kg/miodu.
Jak wynika z badań przeprowadzonych w 2013 roku w Gdyni, wartości podstawowych parametrów fizyko-chemicznych miodów manuka oraz właściwości przeciwutleniające są zbliżone do składu polskich miodów odmianowych, zwłaszcza ciemnych – wrzosowych, gryczanych i spadziowych.
Podsumowując, zarówno miód manuka jak i rodzimy polski miód mają wiele dobroczynnych właściwości. Szeroki wachlarz zastosowań czyni miody jednymi z najlepszych naturalnych leków znajdującymi zastosowanie przy różnych dolegliwościach trapiących ludzkość, zastępując tym samym sztucznie wytworzone medykamenty, po które zdecydowanie za często sięgamy. W zależności od dolegliwości i potrzeb naszego organizmu możemy dobrać najodpowiedniejszy dla siebie, mamy przecież niemały wybór. Pamiętajmy również o tym, że powinno się wybierać miody pochodzące z pasiek lokalnych, kupując je bezpośrednio u pszczelarza – wtedy droga od ula do słoja jest najkrótsza, a najlepsze właściwości miodu zostają zachowane.
Mariola Krusińska
WIR
