Ostatni dzwonek na nawozy naturalne

To ostatnie dni na wywiezienie obornika, gnojówki i gnojowicy na pola.  Od 1 grudnia będzie obowiązywać zakaz stosowania nawozów naturalnych. Następne zabiegi będzie można wykonywać dopiero po 1 marca.

Nawozy naturalne w postaci płynnej lub stałej, (obornik, gnojówka, gnojowica) można stosować w terminie od 1 marca do 30 listopada.

Wyjątek stanowią uprawy pod osłonami, gdzie takie nawozy możemy stosować cały rok. Nie dotyczy to również rolników gospodarujących na obszarach OSN (obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu). Zgodnie z założeniami programów działań dla OSN nawozy naturalne  można stosować jedynie do 15 listopada.

Dodatkowo nawozów naturalnych nie wolno stosować:

• na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm, oraz podczas opadów deszczu,
• płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10 proc.,
• płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

Najlepszym terminem aplikacji nawozów naturalnych jest jesień. Wówczas – do wiosny – obornik, oczywiście pod warunkiem sprzyjających warunków wilgotnościowych, dobrze się rozłoży w glebie. W okresie wiosennym można stosować obornik, ale w mniejszych dawkach, powinien być dobrze przefermentowany, gdyż nie rozłożony może utrudniać kiełkowanie roślin. Pełną dawkę obornika najlepiej jest zastosować jesienią, pod orkę zimową.  W terminie wiosennym do nawożenia przedsiewnego roślin zaleca się stosować  gnojowicę i gnojówkę.

Zarówno gnojowica, jak i gnojówka znacznie różnią się działaniem od obornika. Ich nawozowe działanie jest dużo szybsze niż obornika, ponieważ większość substancji nawozowych znajduje się w formie mineralnej. Azot z tych nawozów jest więc lepiej wykorzystywany niż z obornika. Jednak należy liczyć się z tym, że podczas stosowania nawozów naturalnych dochodzi do dużych strat azotu w formie amoniaku. Z tego względu należy najlepiej stosować je  metoda bezpośredniej iniekcji do gleby, a w przypadku stosowania powierzchniowego  szybko przykryć glebą. Fosfor i potas w gnojowicy są tak samo dostępne dla roślin, jak z nawozów mineralnych. Tak też jest w przypadku potasu z gnojówki.

Zasady stosowania
Korzystne oddziaływanie tych nawozów na glebę oraz rośliny jest powszechnie znane i potwierdzone wieloletnimi badaniami naukowymi.  Zawierają one całą gamę makro- i mikroelementów niezbędnych w żywieniu roślin, a zatem ich stosowanie pozwala istotnie ograniczyć zużycie nawozów mineralnych. Obornik jest ponadto bogatym źródłem materii organicznej. Stosowanie nawozów naturalnych wzmaga aktywność mikrobiologiczną gleby i w sposób wszechstronny wpływa na jej żyzność.

Jednakże prowadzenie racjonalnej gospodarki nawozami naturalnymi nie jest łatwe z uwagi na ryzyko strat azotu. Najbardziej newralgicznym momentem jest aplikacja nawozów, kiedy to może dochodzić do dużych strat azotu w formie amoniaku. Dlatego zabieg ten musi być przeprowadzony bardzo sprawnie i nawozy muszą być szybko przykryte glebą, aby zminimalizować straty tego cennego składnika. W przypadku obornika trudność polega na tym, że dominują w nim organiczne związki azotu, które muszą być przekształcone  w formy mineralne aby były  dostępne dla roślin. Mineralizacja związków organicznych jest procesem długotrwałym dlatego najlepiej azot z obornika wykorzystują rośliny o długim okresie wegetacji, o czym należy pamiętać przy sporządzaniu planu nawożenia.

Redakcja AgroNews, fot. pixabay.com