4 stycznia 2022 prezydent podpisał ustawę z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody.
Celem ustawy jest wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach oraz ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że wprowadzane zmiany są przede wszystkim rezultatem analiz praktycznych doświadczeń w stosowaniu przepisów ww. ustaw oraz mają na celu wyeliminowanie zidentyfikowanych problemów, usprawnienie podejmowanych działań i wyjaśnienie występujących wątpliwości.
Nowa ustawa to reakcja na wezwanie Komisji Europejskiej
Ustawa stanowi także reakcję na wezwanie Komisji Europejskiej do usunięcia uchybienia nr 2018/2208. W swoim wezwaniu, a następnie w uzasadnionej opinii, KE wskazała, że art. 14b ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach oraz rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 18 grudnia 2017 r. w sprawie wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej, tzw. „Kodeks dobrych praktyk”, powodują naruszenie przez Polskę art. 6 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 1 lit. a–d, art. 13 ust. 1 lit. a oraz art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, tzw. „dyrektywy siedliskowej”, a także art. 4 ust. 1, art. 5 lit. a, b oraz d oraz art. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, tzw. „dyrektywy ptasiej”. W ocenie KE obecnie obowiązujący przepis art. 14b ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach stanowi szeroką derogację od zakazów dotyczących gatunków ściśle chronionych, w szczególności gatunków objętych ochroną ścisłą na podstawie dyrektyw unijnych, ponieważ wyłącza przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody określające te zakazy. W celu uniknięcia sporu z Komisją Europejską odnośnie do brzmienia art. 14b ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach w relacji do art. 16 dyrektywy siedliskowej i art. 9 dyrektywy ptasiej, w odpowiedzi na uzasadnioną opinię Polska wskazała, że zaproponuje nowe brzmienie przepisu, które będzie korespondować z art. 16 dyrektywy siedliskowej i art. 9 dyrektywy ptasiej, oraz rozpocznie pracę nad nowym brzmieniem Kodeksu dobrych praktyk.
W celu zapewnienia zgodności ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach z ww. dyrektywami unijnymi, w ustawie o lasach oraz w ustawie o ochronie przyrody, wprowadzono następujące zmiany:
- uchylenie w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach przepisów dotyczących wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej (uchylenie art. 14b);
- zmianę art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody przez wskazanie, że odstępstwo od zakazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 10 tego przepisu, nie dotyczy gatunków wymienionych w załączniku IV dyrektywy siedliskowej, a także chronionych gatunków ptaków;
- dodanie do ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody art. 52b zobowiązującego właścicieli lasów do stosowania wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej zarówno na etapie przygotowywania, jak i realizacji działań z zakresu gospodarki leśnej. Wprowadzenie w ust. 3 przywołanego art. 52b delegacji ustawowej dla ministra właściwego do spraw środowiska do określenia, w drodze rozporządzenia, wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej, z uwzględnieniem zapewnienia ochrony gatunków, celów i zasad gospodarki leśnej oraz wymogów gospodarczych, społecznych i kulturowych, tzw. „Kodeksu dobrych praktyk”. W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że Kodeks dobrych praktyk będzie przeciwdziałać występowaniu potencjalnych kolizji działań z zakresu gospodarki leśnej z elementami środowiska. Dzięki takiemu rozwiązaniu wymagania dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej zapewnią ochronę gatunkom wskazanym w załączniku IV dyrektywy siedliskowej oraz ptakom w oparciu o dyrektywę ptasią.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
Źródło: Prezydent.pl
